Prevodi za „detergentem“ v slovarju poljsko » nemški

detergent <rod. ‑u, mn. ‑y> [detergent] SAM. m. spol KEM.

detergent

Detergens sr. spol

determinizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [determiɲism] SAM. m. spol

1. determinizm ur. jez.:

determinizm

Determiniertheit ž. spol ur. jez.

2. determinizm FILOZ.:

determinizm

Determinismus m. spol

dywergentny [dɨvergentnɨ] PRID.

dywergentny

divergent

determinant <rod. ‑u, mn. ‑y> [determinant] SAM. m. spol

determinant

determinierender Faktor m. spol

emergencja <rod. ‑ji, brez mn. > [emergentsja] SAM. ž. spol

1. emergencja ur. jez. (wyłanianie):

emergencja

Emergenz ž. spol

2. emergencja FILOZ.:

emergencja

Emergenz ž. spol

indeterminizm <rod. ‑u, loc ‑zmie, brez mn. > [indetermiɲism] SAM. m. spol FILOZ.

indeterminizm

Indeterminismus m. spol

być zwolennikiem indeterminizmu

Anhänger m. spol des Indeterminismus sein

determinista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [determiɲista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp FILOZ.

determinista

Determinist(in) m. spol (ž. spol)

determinacja <rod. ‑ji, brez mn. > [determinatsja] SAM. ž. spol

1. determinacja ur. jez. (stanowczość):

determinacja

Entschlossenheit ž. spol

determinacja

Entschiedenheit ž. spol

determinacja do czegoś

Entschlossenheit zu etw

2. determinacja FILOZ.:

determinacja

Determination ž. spol

3. determinacja (zawężanie zakresu):

determinacja

Abgrenzung ž. spol

determinacja

nähere Bestimmung ž. spol

determinanta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [determinanta] SAM. ž. spol

determinanta

Determinante ž. spol

determinować <‑nuje; dov. obl. z‑> [determinovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

determinować

determinieren ur. jez.

determinować

näher bestimmen