Prevodi za „dopełniaczowi“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

dopełniaczowy [dopewɲatʃovɨ] PRID. LINGV.

dopełniaczowy

Genitiv-

dopełniacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [dopewɲatʃ] SAM. m. spol

1. dopełniacz LINGV.:

dopełniacz

Genitiv m. spol

2. dopełniacz:

dopełniacz KEM., TEH.

Füllstoff m. spol

dopełnieniowy [dopewɲeɲovɨ] PRID. LINGV.

dopełnieniowy

ergänzend

dopełnieniowy

Ergänzungs-

zdanie dopełnieniowe

Ergänzungssatz m. spol

I . dopełniać <‑ia; pret. ‑aj> [dopewɲatɕ], dopełnić [dopewɲitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. dopełniać (uzupełnić):

dopełniać zawartość

auffüllen

dopełniać zawartość

ergänzen

2. dopełniać (spełnić):

dopełnić obowiązku

seine Pflicht erfüllen

dopełnić formalności

den Formalitäten Genüge tun

dopełnić formalności

die Formalitäten erledigen

II . dopełniać <‑ia; pret. ‑aj> [dopewɲatɕ], dopełnić [dopewɲitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag.

1. dopełniać:

dopełniać (uzupełniać się wzajemnie) (barwy, elementy)

sich tož. [gegenseitig] ergänzen

dopełniać (uzupełniać się wzajemnie) (barwy, elementy)

zusammenpassen

2. dopełniać:

dopełniać (ziścić się) (los)

sich tož. erfüllen

dopełniać (nieszczęście)

geschehen

napełniacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [napewɲatʃ] SAM. m. spol

napełniacz KEM., TEH.

Füllstoff m. spol

napełniacz KEM., TEH.

Füller m. spol

wypełniacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [vɨpewɲatʃ] SAM. m. spol

1. wypełniacz pog. (coś co wypełnia):

wypełniacz

Füllstoff m. spol

2. wypełniacz (substancja):

wypełniacz KEM., TEH.

Aroma sr. spol

wypełniacz KEM., TEH.

Zusatzstoff m. spol