Prevodi za „harmonischer“ v slovarju poljsko » nemški

harmonista <rod. ‑ty, mn. ‑iści> [xarmoɲista] SAM. m. spol sklan. jak f w lp GLAS.

harmonista

Harmonist(in) m. spol (ž. spol)

koncert harmonistów

Harmonistenkonzert sr. spol

harmoniczny [xarmoɲitʃnɨ] PRID.

harmoniczny t. FIZ., MAT.

harmonisch

ton harmoniczny

Oberton m. spol

harmonijnie [xarmoɲijɲe] PRISL.

harmonijnie

harmonisch

brzmieć harmonijnie

harmonieren

brzmieć harmonijnie

harmonisch zusammenklingen

współdziałać harmonijnie

harmonieren

współdziałać harmonijnie

gut miteinander auskommen

harmonia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [xarmoɲa] SAM. ž. spol

1. harmonia brez mn. (zgodność elementów: kolorów, kształtów):

harmonia

Harmonie ž. spol

harmonia

Zusammenpassen sr. spol

2. harmonia brez mn. (zgoda):

harmonia

Eintracht ž. spol

harmonia

Einklang m. spol

3. harmonia GLAS.:

harmonia (instrument)

Ziehharmonika ž. spol

harmonia (współbrzmienie dźwięków)

Harmonie ž. spol

harmonika <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [xarmoɲika] SAM. ž. spol

1. harmonika GLAS. (instrument):

harmonika

Harmonika ž. spol

2. harmonika brez mn. (zespół cech harmonicznych):

harmonika

Harmonie ž. spol

harmonika

Harmonik ž. spol

harmonijka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [xarmoɲijka] SAM. ž. spol

1. harmonijka GLAS.:

harmonijka ustna

Mundharmonika ž. spol

2. harmonijka (kształt):

zwinięty w harmonijkę

harmonikaartig gefaltet

harmonijny [xarmoɲijnɨ] PRID.

harmonijny całość

ausgewogen

harmonijny dobór

gut aufeinander abgestimmt

harmonijny połączenie, ruchy

harmonisch

harmonijny rysy

ebenmäßig

harmonijność <rod. ‑ści, brez mn. > [xarmoɲijnoɕtɕ] SAM. ž. spol ur. jez.

harmonijność

Harmonie ž. spol

harmonijność

Einklang ž. spol

harmonijność

Eintracht ž. spol

harmonizacja <rod. ‑ji, brez mn. > [xarmoɲizatsja] SAM. ž. spol

1. harmonizacja (zestrojenie):

harmonizacja

Harmonisierung ž. spol

harmonizacja

Angleichung ž. spol

harmonizacja przepisów

Vorschriftsangleichung ž. spol

2. harmonizacja GLAS. (tworzenie akordów do melodii):

harmonizacja

harmonische Aussetzung ž. spol

I . harmonizować <‑zuje> [xarmoɲizovatɕ] GLAG. nepreh. glag. (być w harmonii)

harmonizować

harmonieren

II . harmonizować <‑zuje dov. obl. z‑> [xarmoɲizovatɕ] GLAG. preh. glag. (dostosowywać)

harmonizować

harmonisieren

harmonizować

in Einklang bringen

harmonijkowy [xarmoɲijkovɨ] PRID.

harmonijkowy

harmonikaartig

harmonicznie [xarmoɲitʃɲe] PRISL.

harmonicznie

harmonisch

harmonicznie ułożone dźwięki

harmonisch angelegte Klänge m. spol mn.

harmider <rod. ‑dru [lub ‑u], brez mn. > [xarmider] SAM. m. spol pog.

harmider

Trubel m. spol

harmider

Krach m. spol

narobić harmidru

lärmen

narobić harmidru

Krach [o. Radau] machen pog.