Prevodi za „hebel“ v slovarju poljsko » nemški

hebel <rod. ‑bla, mn. ‑ble> [xebel] SAM. m. spol

hebel

Hobel m. spol

Prevodi za „hebel“ v slovarju nemško » poljski

He̱bel <‑s, ‑> [ˈheːbəl] SAM. m. spol

Hebel

dźwignia ž. spol

Hebel

drążek m. spol

einen Hebel betätigen

uruchamiać [dov. obl. uruchomić] dźwignię

fraza:

den Hebel ansetzen pog.

brać [lub wziąć] się [za coś]

alle Hebel in Bewegung setzen pog.

poruszyć niebo i ziemię fig

am längeren Hebel sitzen pog.

mieć silniejszą pozycję od przeciwnika

Hebel SAM.

Geslo uporabnika

Hebel m. spol GRAD.

leżnia ž. spol

Hebel m. spol GRAD.

maculec m. spol

Primeri uporabe besede hebel

einen Hebel betätigen

uruchomić dźwignię

am längeren Hebel sitzen pog.

mieć silniejszą pozycję od przeciwnika

den Hebel ansetzen pog.

brać [lub wziąć] się [za coś]

einen Hebel betätigen

uruchamiać [dov. obl. uruchomić] dźwignię

alle Hebel in Bewegung setzen pog.

poruszyć niebo i ziemię fig

dieser Hebel bewirkt die sofortige Abschaltung der Stromzufuhr

ta dźwignia ž. spol powoduje natychmiastowe wyłączenie dopływu prądu

alle Hebel [o. Himmel und Hölle] in Bewegung setzen

poruszyć niebo i ziemię

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Pierwsza metoda to masowanie blachy za pomocą narzędzi specjalnie do tego celu wykonanych z odpowiednich gatunków stali, narzędzia te potocznie nazywa się heblami.

pl.wikipedia.org

Sposób ten wykorzystuje się przy naprawie w trudno dostępnych dla hebli miejscach lub gdy ilość wgnieceń powoduje nieopłacalność metody pierwszej.

pl.wikipedia.org

Taki hebel na Żywicczyźnie i u górali śląskich zwany „kocurem” obsługiwały zwykle trzy osoby.

pl.wikipedia.org

Nazwa "hebel" pochodzi z języka niemieckiego i w dosłownym tłumaczeniu znaczy "dźwignia".

pl.wikipedia.org

Również niepraktykowane w polskim piśmiennictwie leksykograficznym było odrzucenie gniazdowania form wyrazów (koncentrowanie ich wokoło jednego rdzenia), stąd oddzielnie omawiane są wyrazy spokrewnione, np. hebel i heblować.

pl.wikipedia.org

Kosztowy posiadają herb: w błękitnym polu tarczy poziomo ustawiona piła i skrzyżowane nad nią hebel (strug), klin i osiek.

pl.wikipedia.org