Prevodi za „kaduk“ v slovarju poljsko » nemški

kaduk <rod. ‑a, mn. ‑i> [kaduk] SAM. m. spol

1. kaduk ZGOD.:

kaduk

Heimfall m. spol

kaduk

Heimfallsrecht sr. spol

prawem kaduka pog.

widerrechtlich

prawem kaduka pog.

willkürlich

2. kaduk przest (diabeł):

kaduk

Daus m. spol przest

do [lub u] kaduka!

ei der Daus! przest

do [lub u] kaduka!

zum Teufel!

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Rzecz o biziach, kadukach i samojadkach.

pl.wikipedia.org

Potocznie prawo kaduka oznacza dziś działanie bezprawne.

pl.wikipedia.org

Kaduki chłopskie i mieszczan z miast prywatnych przypadały panu feudalnemu.

pl.wikipedia.org

Ustanowiły one, że król kaduki szlacheckie musiał nadać (najpóźniej na początku najbliższego sejmu) i to wyłącznie szlachcicom.

pl.wikipedia.org

Kolejne ograniczenie prawa kaduka królewskiego nastąpiło w 1588 roku, gdy dziedziczenie wśród szlachty rozszerzono aż do ósmego stopnia pokrewieństwa.

pl.wikipedia.org

Swobodne dysponowanie przez królów kadukiem zostało ograniczone konstytucjami sejmowymi z lat 1562 i 1576.

pl.wikipedia.org

Jednocześnie uzyskało prawo do kaduków swoich poddanych.

pl.wikipedia.org

Dokonano zmian w prawie spadkowym, między innymi ograniczając hospodarskie prawo kaduka.

pl.wikipedia.org