Prevodi za „kolacj��“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

kolacyjka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [kolatsɨjka] SAM. ž. spol

kolacyjka pomanjš. od kolacja

kolacyjka

[kleines] Abendessen sr. spol

glej tudi kolacja

kolacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kolatsja] SAM. ž. spol

1. kolacja (posiłek):

kolacja

Abendbrot sr. spol

kolacja

Abendessen sr. spol

co jest na kolację?

was gibt es zum Abendessen?

idę dzisiaj na proszoną kolację

ich bin heute zum Abendessen eingeladen

wczoraj zrobiliśmy proszoną kolację

gestern haben wir Gäste zum Abendessen eingeladen

zjeść coś na kolację

etw zum Abendbrot essen

kolacja przy świecach

Candle-Light-Dinner sr. spol

2. kolacja (porównanie odpisu):

kolacja

Kollation ž. spol

kolacyjny [kolatsɨjnɨ] PRID.

spotkanie kolacyjne

Verabredung ž. spol zum Abendessen

spotkanie kolacyjne

Treffen sr. spol zur Abendbrotszeit

kolacjonować <‑nuje; pret. ‑nuj> [kolatsjonovatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez. (porównywać teksty)

kolacjonować

kollationieren

kolacjonować

abgleichen

kolacjonować polskie przekłady łacińskich pieśni

polnische Übersetzungen lateinischer Lieder [mit dem Original] kollationieren

kolaudacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [kolawdatsja] SAM. ž. spol

kolaudacja ARHIT., t. FILM

[Bau]endabnahme ž. spol

kolanowy [kolanovɨ] PRID.

kolanowy

Knie-

staw kolanowy ANAT.

Kniegelenk sr. spol

kolamina <rod. ‑ny, brez mn. > [kolamina] SAM. ž. spol KEM.

kolamina

Ethanolamin sr. spol

kolamina

Colamin sr. spol

kolamina

2-Hydroxyethylamin sr. spol

kolanowo [kolanovo] PRISL.

kolanowo

knieförmig

zawory wygięte kolanowo

Knieventile ntpl

kolargol <rod. ‑u, brez mn. > [kolargol] SAM. m. spol KEM.

kolargol

Kollargol sr. spol

kolarski [kolarski] PRID.

kolarski

Radrenn-

wyścig kolarski

Radrennen sr. spol

kolażowy [kolaʒovɨ] PRID.

1. kolażowy UM.:

kolażowy

Collage-

technika kolażowa

Collagetechnik ž. spol

2. kolażowy ur. jez. (mieszany):

kolażowy

collageartig

kolażowe łączenie motywów literackich

collageartige Verknüpfung ž. spol literarischer Motive

kolaudacyjny [kolawdatsɨjnɨ] PRID. ur. jez. (przeglądowy)

kolaudacyjny

Endabnahme-

protokół kolaudacyjny

Endabnahmeprotokoll sr. spol