Prevodi za „kosynier“ v slovarju poljsko » nemški

kosynier <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [kosɨɲer] SAM. m. spol ZGOD.

kosynier

Sensenträger m. spol (in Polen: zwischen Ende des 18. Jhs. und Mitte des 19. Jhs. mit einer Kriegssense bewaffneter Infanteriesoldat oder Bauer)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Po ośmiogodzinnym ogniowym boju rozstrzygnął walkę atak kosynierów.

pl.wikipedia.org

W czasie powstania wielkopolskiego w 1848 roku dowodził kompanią kosynierów w randze kapitana.

pl.wikipedia.org

Jego oddział składał się z 80 strzelców, 20 kawalerzystów i 160 kosynierów, uzbrojonych także w piki i pałki.

pl.wikipedia.org

Oddziały te występowały w partiach partyzanckich razem z kosynierami i pikinierami.

pl.wikipedia.org

Kosynierzy stanowili również istotną część piechoty narodowych sił zbrojnych w okresie powstania krakowskiego 1846 roku.

pl.wikipedia.org

Przegrupowujące się do przypuszczenia kolejnego ataku wojska rosyjskie zaatakowali z obu skrzydeł kosynierzy wsparci przez strzelców.

pl.wikipedia.org

Ustawił kosynierów w centrum, a strzelców rozsypanych po bokach.

pl.wikipedia.org

W trakcie półtoragodzinnej walki najpierw prowadzono ogień z odległości 500 kroków, następnie 200, na koniec zaś przeprowadzono udany atak kosynierów.

pl.wikipedia.org

Wydarzenia z 1848 przeszły do historii regionu jako tzw. „powstanie kosynierów kcyńskich”.

pl.wikipedia.org

Oddział Śmiechowskiego miał 28 strzelców, 93 kosynierów i 63 kawalerzystów.

pl.wikipedia.org