Prevodi za „kurzes“ v slovarju poljsko » nemški

kurzy [kuʒɨ] PRID.

kurzy

Hühner-

kurze łapki pog.

Fältchen ntpl

kurze łapki pog.

Krähenfüße m. spol mn. pog.

kurzy móżdżek pog.

Spatzenhirn sr. spol slabš. pog.

mieć kurzą pamięć pog.

Gedächtnis wie ein Sieb haben pog.

kurza ślepota

Nachtblindheit ž. spol

I . kurzyć <‑rzy; dov. obl. za‑> [kuʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. kurzyć (podnosić tumany kurzu):

kurzyć popiołem/śniegiem

Asche/Schnee aufwirbeln

2. kurzyć pog. (palić papierosa):

kurzyć

qualmen pog.

kurzyć

quarzen sl

kurzyć

schmauchen przest

II . kurzyć <‑rzy; dov. obl. za‑> [kuʒɨtɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos. pog.

kurzyć (sypać) (śnieg)

fallen

kurzyć (sypać) (śnieg)

umherwirbeln

III . kurzyć <‑rzy; dov. obl. za‑> [kuʒɨtɕ] GLAG. povr. glag., brezos.

1. kurzyć (powstają tumany kurzu):

kurzy się za samochodem

das Auto sr. spol wirbelt Staub auf

kłamiesz, aż się kurzy

du lügst, dass sich die Balken m. spol mn. biegen pog.

wiać, aż się kurzy

[schleunigst] abdampfen pog.

wiać, aż się kurzy

abschwirren pog.

wiać, aż się kurzy

sich tož. [schleunigst] aus dem Staub machen

2. kurzyć (wydziela się dym):

kurzy się z komina

aus dem Schornstein qualmt es

kurzy się z komina

der Schornstein m. spol qualmt

IV . kurzyć <‑rzy; dov. obl. za‑> [kuʒɨtɕ] GLAG. povr. glag.

kurzyć (pokrywać się kurzem) (meble)

einstauben

kurde [kurde] MEDM. vulg.

o kurde!

schöner Mist! pog.

o kurde!

o, Scheiße! vulg.

kurek <rod. ‑rka, mn. ‑rki> [kurek] SAM. m. spol

1. kurek t. TEH.:

kurek

Hahn m. spol

2. kurek (przedmiot na dachu):

kurek

Wetterhahn m. spol

3. kurek VOJ. (część zamka broni):

kurek

Schlaghebel m. spol

4. kurek ZOOL. (ryba):

kurek

Knurrhahn m. spol

kurier¹(ka) <rod. ‑a, mn. ‑erzy> [kurjer] SAM. m. spol(ž. spol)

kurier(ka)

Kurier(in) m. spol (ž. spol)

kurzawa <rod. ‑wy, mn. ‑wy> [kuʒava] SAM. ž. spol

kurzawa

Staubwolke ž. spol

kurczak <rod. ‑a, mn. ‑i> [kurtʃak] SAM. m. spol

kurczak

Hähnchen sr. spol

I . kurczyć <‑czy; dov. obl. s‑> [kurtʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

kurczyć mięśnie

anspannen

kurczyć mięśnie

zusammenziehen

kurczyć palce

verkrampfen

II . kurczyć <‑czy; dov. obl. s‑> [kurtʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. kurczyć (metal, mięsień):

kurczyć

sich tož. zusammenziehen

2. kurczyć (zapasy):

kurczyć

[zusammen]schrumpfen

3. kurczyć (tkanina):

kurczyć

einlaufen