Prevodi za „lechicki“ v slovarju poljsko » nemški

lechicki [lexitski] PRID.

1. lechicki LINGV.:

lechicki

lechitisch

języki lechickie

lechitische Sprachen ž. spol mn.

2. lechicki przest (polski):

lechicki

lechitisch

państwo lechickie

lechitischer Staat m. spol

plemiona lechickie

lechitische Stämme m. spol mn.

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Języki lechickie – umowna nazwa przyjęta przez niektórych językoznawców na określenie północnej grupy języków zachodniosłowiańskich, posiadających pewne wspólne cechy w zakresie fonetyki.

pl.wikipedia.org

W trakcie rozwoju dialektów zachodniosłowiańskich, w tym lechickich, pewne cechy zmieniały się równolegle, podczas gdy ewolucja pozostałych podążyła inną ścieżką.

pl.wikipedia.org

Mieszkańców parafii rumskiej pod względem etnograficznym zalicza się do odłamu ludności polsko-lechickiej.

pl.wikipedia.org

Na koniec wczesnego średniowiecza datowane jest jedno z najstarszych i najlepiej zachowanych grodzisk lechickich.

pl.wikipedia.org

Język polski, polszczyzna – język lechicki z grupy zachodniosłowiańskiej (do której należą również czeski, kaszubski, słowacki i języki łużyckie), stanowiącej część rodziny indoeuropejskiej.

pl.wikipedia.org

Po osłabieniu wpływów lechickich, a szczególnie w epoce pełnego średniowiecza o tereny położone pomiędzy księstwami polskimi a ruskimi trwały zmagania.

pl.wikipedia.org

Język połabski (drzewiańsko-połabski: venskă rec, slüv'onst'ĕ, slüvensťĕ lub vensťĕ – obie formy znaczyły to samo, tj. „słowiański”) – wymarły język zachodniosłowiański, należący do tzw. grupy języków lechickich.

pl.wikipedia.org