Prevodi za „mianowanie“ v slovarju nemško » poljski

Ernennung

mianowanie sr. spol

Benennung (Ernennung: eines Kandidaten)

mianowanie sr. spol

Bestallung

mianowanie sr. spol form

Ernennung zum Beamten

mianowanie na urzędnika

die Bestallung zum Ministerpräsidenten

mianowanie na premiera

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Przywilejem hetmanów było mianowanie niższych dowódców, wyznaczanie leż dla oddziałów, kontrolowanie wydatków na wojsko i dozorowanie wypłaty żołdu.

pl.wikipedia.org

Spór o inwestyturę – spór między cesarstwem a papiestwem o mianowanie biskupów.

pl.wikipedia.org

Mianowanie na wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej policjanta.

pl.wikipedia.org

Do jego najważniejszych prerogatyw należało mianowanie kanclerza, za pośrednictwem którego sprawował rządy na szczeblu ogólnopaństwowym.

pl.wikipedia.org

Rok później wydał książkę, w której postulował radykalną zmianę anglikanizmu, m.in. zastąpienie kazań dialogiem, mianowanie biskupów na siedmioletnie kadencje i mianowanie kobiet na księży.

pl.wikipedia.org

Mianowanie na kolejny wyższy stopień następuje stosownie do zajmowanego stanowiska służbowego oraz w zależności od opinii służbowej strażaka.

pl.wikipedia.org

W maju 1954 roku otrzymał mianowanie na instruktora drużyn lokomotywowych.

pl.wikipedia.org

Rada opiniuje wnioski o mianowanie wszystkich wyższych urzędników cywilnych, kościelnych i wojskowych.

pl.wikipedia.org

Domeyko zyskał uznanie władz, czego dowodem było mianowanie go sędzią górniczym, orzekającym jednoosobowo i ostatecznie (od wyroku nie przysługiwało odwołanie).

pl.wikipedia.org

Wyjął sądownictwo spod kontroli władzy wykonawczej, m.in. w tak ważnych kwestiach jak mianowanie, awanse i zmiana sędziów.

pl.wikipedia.org