poljsko » nemški

migot <rod. ‑u, mn. ‑y> [migot] SAM. m. spol ur. jez. (migotanie)

migowy [migovɨ] PRID. ur. jez.

migacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [migatʃ] SAM. m. spol AVTO.

mignon <rod. ‑u, brez mn. > [miɲjow̃] SAM. m. spol TIPOGRAF.

Mignon ž. spol

migma <rod. ‑my, mn. ‑my> [migma] SAM. ž. spol GEOGR.

Migma sr. spol

I . migać <miga; dov. obl. mignąć> [migatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. migać (wysyłać przerywane światło):

3. migać (porozumiewać się na migi):

II . migać <miga; dov. obl. mignąć> [migatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (wykręcać się)

I . mig <rod. ‑u, rod. ‑i> [mik] SAM. m. spol

1. mig (znak alfabetu głuchoniemych):

mig
Gebärdenzeichen sr. spol
mig
Gebärde ž. spol

2. mig pog. (gest):

mig
Zeichen sr. spol
mig
Gebärde ž. spol
mig
Wink m. spol

II . mig [mik] PRISL.

migiem pog., w mig pog.
im Nu pog.
pojął w mig pog.

migotać <‑ocze; dov. obl. za‑> [migotatɕ] GLAG. nepreh. glag. ur. jez.

miglanc <rod. ‑a, mn. ‑e> [miglants] SAM. m. spol pog. (człowiek leniwy a sprytny)

Faulenzer m. spol slabš.

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski