Prevodi za „moczonej“ v slovarju poljsko » nemški

moczowód <rod. ‑wodu, mn. ‑wody> [motʃovut] SAM. m. spol ANAT.

moczowód

Harnleiter m. spol

moczenie <rod. ‑ia, brez mn. > [motʃeɲe] SAM. sr. spol

moczenie MED. (niemowląt):

moczenie

Einnässen sr. spol

moczenie

Bettnässen sr. spol pog.

fraza:

moczenie kija šalj. pog.

Würmerbaden sr. spol pog. šalj.

moczykij <rod. ‑a, mn. ‑e> [motʃɨkij] SAM. m. spol pog. (wędkarz)

moczykij

Wurmbader m. spol šalj. pog.

moczowy [motʃovɨ] PRID.

pęcherz moczowy ANAT.

Harnblase ž. spol

kwas moczowy KEM.

Harnsäure ž. spol

moczan <rod. ‑u, mn. ‑y> [motʃan] SAM. m. spol KEM.

moczan

Urat sr. spol

mocznik <rod. ‑a, brez mn. > [motʃɲik] SAM. m. spol KEM.

mocznik

Harnstoff m. spol

moczanowy [motʃanovɨ] PRID. KEM.

moczanowy

Urat-

skaza moczanowa MED.

Gicht ž. spol

moczopędnie [motʃopendɲe] PRISL.

moczopędnie

harntreibend

moczopędnie

diuretisch

działać moczopędnie

harntreibend wirken

moczówka <rod. ‑ki, brez mn. > [motʃufka] SAM. ž. spol MED.

moczówka

Harnruhr ž. spol

moczopędny [motʃopendnɨ] PRID.

moczopędny lek:

moczopędny

harntreibend

moczopędny

diuretisch

moczarka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [motʃarka] SAM. ž. spol BOT.

moczarka

Wasserpest ž. spol

mocznica <rod. ‑cy, brez mn. > [motʃɲitsa] SAM. ž. spol MED.

mocznica

Urämie ž. spol

mocznica

Harnvergiftung ž. spol

moczymorda [motʃɨmorda] SAM. m. spol

moczymorda → moczygęba

glej tudi moczygęba

moczygęba <rod. ‑by, mn. ‑by> [motʃɨgemba] SAM. ž. spol lub m. spol slabš. lub šalj. pog. (pijak)

moczygęba

Säufer(in) m. spol (ž. spol) slabš. pog.

moczygęba

Saufbold m. spol slabš. pog.

moczar <rod. ‑u, mn. ‑y> [motʃar] SAM. m. spol ur. jez. (podmokły teren)

moczar

Morast m. spol

moczar

Sumpf m. spol

zagubić się na moczarach

sich im Morast verirren

I . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. moczyć < dov. obl. z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

nass machen

2. moczyć < dov. obl. na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

einweichen

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

wässern

moczyć kij šalj.

den Wurm [o. Würmer] baden šalj. pog.

II . moczyć <moczy; pret. mocz> [motʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche ž. spol wird eingeweicht

2. moczyć < dov. obl. z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

moczyć

einnässen

moczyć

das Bett nässen ur. jez.

moczyć

ins Bett machen

zboczony [zbotʃonɨ] PRID.

być zboczonym

pervers [o. abnorm] sein

zamroczony [zamrotʃonɨ] PRID.

zamroczony alkoholem

im Alkoholrausch

zamroczony alkoholem

vom Alkohol berauscht

moczka SAM.

Geslo uporabnika

moczka ž. spol GASTR.

Lebkuchensauce ž. spol