Prevodi za „nasses“ v slovarju poljsko » nemški

nasiec [naɕets]

nasiec dov. obl. od siec

glej tudi siec

I . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. preh. glag.

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; pret. ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] GLAG. brezos. (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m. spol peitscht

nasty [nastɨ]

nasty skr od kilkunasty

nasty

ewta elfte(r)(s) bis neunzehne(r)(s)

glej tudi kilkunasty

kilkunasty [kilkunastɨ] PRID.

kilkunasty

x-te(r, s) pog.

kilkunasty sms

die x-te SMS ž. spol pog.

nasyp <rod. ‑u, mn. ‑y> [nasɨp] SAM. m. spol

nasyp (wał)

Damm m. spol

nasyp (usypisko)

Aufschüttung ž. spol

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać dov. obl. od nasyłać

glej tudi naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; dov. obl. nasłać> [naɕtɕewatɕ] GLAG. preh. glag. pog. (zasłać dużo łóżek)

naściełać

[viele] Betten machen

nasyłać <‑ła; dov. obl. nasłać> [nasɨwatɕ] GLAG. preh. glag.

nasyłać

auf den Hals schicken pog.

nasłać kogoś na kogoś

jdm jdn auf den Hals schicken [o. hetzen pog. ] pog.

nasada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [nasada] SAM. ž. spol

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m. spol

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m. spol

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche ž. spol daj.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m. spol

4. nasada LINGV.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasiać [naɕatɕ]

nasiać dov. obl. od siać

glej tudi siać

I . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. preh. glag.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą preg.

die Dummen m. spol mn. werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę preg.

wer Wind sät, wird Sturm ernten preg.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; pret. siej> [ɕatɕ] GLAG. nepreh. glag. pog. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

naskok <rod. ‑u, mn. ‑i> [naskok] SAM. m. spol

1. naskok ŠPORT:

naskok

Prellabdruck m. spol

naskok na odskocznię

Abspringen sr. spol vom Sprungbrett

2. naskok pog. (atak):

naskok

Angriff m. spol

jego ciągłe naskoki na sekretarkę zaczynają być irytujące

seine ständigen Angriffe auf die Sekretärin fangen an zu irritieren

nasrać [nasratɕ]

nasrać dov. obl. od srać

glej tudi srać

srać <‑ra; pret. ‑aj> [sratɕ] GLAG. nepreh. glag. vulg.

1. srać (oddawać kał):

srać

scheißen vulg.

srać

kacken vulg.

2. srać fig. pog. (gwizdać):

sram na to

[ich] scheiß drauf vulg.

I . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ]

nastać dov. obl. od nastawać

II . nastać <‑toi; pret. ‑tój> [nastatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (długo stać)

nastać

lange stehen [müssen]

nastać

sich tož. müde stehen

nastać

sich daj. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

glej tudi nastawać

I . nastawać <‑taje; pret. ‑aj dov. obl. nastać> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen ur. jez.

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. nastawać pog. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; pret. ‑aj> [nastavatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos. dov. obl. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

następ <rod. ‑u, mn. ‑y> [nastemp] SAM. m. spol TEH.

następ

Fußhebel m. spol

następ

Fußpedal m. spol

nastia <rod. ‑ii, mn. ‑ie> [nastja] SAM. ž. spol BIOL.

nastia

Nastie ž. spol

naszyć [naʃɨtɕ]

naszyć dov. obl. od naszywać

glej tudi naszywać

I . naszywać <‑wa; dov. obl. naszyć> [naʃɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. naszywać (przytwierdzać):

naszywać

aufnähen

naszywać

besetzen mit etw

naszywać coś na coś [lub czymś]

etw auf etw tož. [auf]nähen

2. naszywać samo v dov. obl. (uszyć dużą ilość):

naszywać

[viel] nähen

naszyć ubrań

viele Kleider nähen

II . naszywać <‑wa; dov. obl. naszyć> [naʃɨvatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (szyć dużo)

naszywać

vom Nähen müde werden