Prevodi za „obłudnik“ v slovarju poljsko » nemški

obłudnik (-ica) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [obwudɲik] SAM. m. spol (ž. spol) ur. jez.

obłudnik (-ica)

Heuchler(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

NW: i ukarze go z największą surowością, i wyznaczy mu dział z obłudnikami.

pl.wikipedia.org

Walcz przeciwko niewiernym i przeciwko obłudnikom i bądź dla nich surowy!

pl.wikipedia.org

Ukazuje też dusze puste i lekkomyślne: tchórzy, zdrajców, zarozumialców, obłudników, chciwców.

pl.wikipedia.org

Następnie poeta komentuje domniemany "manifest", stwierdzając, że wiara rosyjska jest fałszywa, nazywa cara i szlachtę "obłudnikami i krętaczami".

pl.wikipedia.org

Chrystus nazywa krytyków "obłudnikami" i porównuje kobietę do zwierząt, które można poić w szabat (ona jest jednak spragniona zdrowia ciała i ducha, a dzień święty jest odpowiedni do uzdrawiania).

pl.wikipedia.org

Zwalczaj niewiernych i obłudników i bądź względem nich surowy!

pl.wikipedia.org