Prevodi za „obligaciо́n“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

obligacyjny [obligatsɨjnɨ] PRID.

obligacyjny EKON, FINAN.

Obligations-

fundusz obligacyjny

Obligationsfonds m. spol

umowa obligacyjna

Obligationsvertrag m. spol

obligacja <rod. ‑ji, mn. ‑je> [obligatsja] SAM. ž. spol nav. v mn.

obligacja EKON, FINAN.

[Staats]anleihe ž. spol

obligacja EKON, FINAN.

Obligation ž. spol

obligacja EKON, FINAN.

Bond m. spol

kupić/sprzedać obligacje

Obligationen kaufen/verkaufen

obligacja imienna

Namensschuldverschreibung ž. spol

obligacja konwersyjna

Wandelobligation ž. spol

obligacja premiowa

Prämienbond m. spol

obligacja uprawniająca do udziału w zysku

Gewinnschuldverschreibung ž. spol

obligacje o stałym oprocentowaniu

festverzinsliche Obligationen

obligacje podlegające wykupowi

einlösbare Obligationen

obligacje skarbu państwa

Staatsanleihen ž. spol mn.

zainwestować w obligacje

in Obligationen investieren

I . koligacić <‑aci; pret. ‑ać> [koligatɕitɕ] GLAG. preh. glag. (spokrewniać)

koligacić

verheiraten

II . koligacić <‑aci; pret. ‑ać> [koligatɕitɕ] GLAG. povr. glag.

koligacić

sich tož. verbinden [o. verschwägern]

koligacić się ze sobą

sich miteinander verschwägern

obligatoryjny [obligatorɨjnɨ] PRID. ur. jez.

obligatoryjny przedmiot:

obligatoryjny

Pflicht-