Prevodi za „odrzec“ v slovarju poljsko » nemški

odrzec¹ <‑eknie; pret. ‑eknij; pret ‑ekł> [odʒets] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

odrzec

erwidern

odrzeć [odʒetɕ]

odrzeć dov. obl. od odzierać

glej tudi odzierać

I . odzierać <‑ra; dov. obl. odrzeć> [odʑeratɕ] GLAG. preh. glag.

1. odzierać (zedrzeć):

odrzeć pień z kory

die Rinde vom Stamm ablösen [o. abschälen]

krzyczeć, jakby się było odzieranym ze skóry pog.

schreien [o. brüllen] wie am Spieß pog.

2. odzierać fig. ur. jez. (pozbawić czegoś):

odzierać kogoś z czegoś

jdn einer Sache rod. berauben

odrzeć kogoś ze skóry pog.

jdm das Fell über die Ohren ziehen pog.

odrzeć kogoś ze skóry pog.

jdn an den Bettelstab bringen ur. jez.

II . odzierać <‑ra; dov. obl. odrzeć> [odʑeratɕ] GLAG. povr. glag. fig. ur. jez. (pozbawić się czegoś)

odzierać

sich tož. einer Sache rod. entledigen

odzierać

sich tož. von etw lossagen

odrzeć się z wszelkich wartości

sich von allen Werten lossagen

odrzec się² [odʒets ɕe]

odrzec się dov. obl. od odrzekać się

Primeri uporabe besede odrzec

odrzeć pień z kory

die Rinde vom Stamm ablösen [o. abschälen]

odrzeć kogoś ze skóry pog.

jdm das Fell über die Ohren ziehen pog.

odrzeć się z wszelkich wartości

sich von allen Werten lossagen