Prevodi za „orędownik“ v slovarju poljsko » nemški

orędownik (-iczka) <rod. ‑a, mn. ‑icy> [orendovɲik] SAM. m. spol (ž. spol) ur. jez.

orędownik (-iczka)

Fürsprecher(in) m. spol (ž. spol)

orędownik (-iczka)

Befürworter(in) m. spol (ž. spol)

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jest orędownikiem podczas gradobicia i w chorobach epilepsji.

pl.wikipedia.org

Członkowie ruchu uważają siebie za orędowników pokoju i wszechświatowego zjednoczenia.

pl.wikipedia.org

Jest orędownikiem kształcenia działaczy związków zawodowych w zakresie podstaw biznesu.

pl.wikipedia.org

Był on znawcą problematyki wolności i zagorzałym jej orędownikiem.

pl.wikipedia.org