Prevodi za „orzecznictwo“ v slovarju poljsko » nemški

orzecznictwo <rod. ‑wa, brez mn. > [oʒetʃɲitstfo] SAM. sr. spol

1. orzecznictwo PRAVO:

orzecznictwo

Rechtsprechung ž. spol

orzecznictwo sądowe

Rechtsprechung ž. spol

przegląd orzecznictwa w sprawach podatkowych

Übersicht ž. spol über die Steuerrechtsprechung

2. orzecznictwo pis. jez.:

orzecznictwo

Begutachtung ž. spol

Primeri uporabe besede orzecznictwo

orzecznictwo sądowe

Rechtsprechung ž. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

W dawnym orzecznictwie i literaturze prawa karnego przyjmowano, że zabezpieczenie musi mieć fizyczny charakter.

pl.wikipedia.org

Wybrane problemy orzecznictwa sądowo – psychologicznego w sprawach karnych.

pl.wikipedia.org

Polskie orzecznictwo i nauka prawa nie zajmowały się jednak dotąd głębiej tym zagadnieniem.

pl.wikipedia.org

Jej różne wykładnie dają orzecznictwa poszczególnych sądów krajowych.

pl.wikipedia.org

Powstało na ten temat wiele opracowań oraz rozwinęła się dość bogata praktyka międzynarodowa, w tym orzecznictwo sądowe.

pl.wikipedia.org

Poważną przeszkodą okazał się brak możliwości składania odwołań od decyzji sądów i w konsekwencji poważne różnice w orzecznictwie.

pl.wikipedia.org

Motywem takiego postępowania może być wzgląd na autorytet sądu, od którego precedens pochodzi, chęć zachowania jednolitości orzecznictwa bądź brak umiejętności samodzielnego rozpoznania sprawy.

pl.wikipedia.org

Orzecznictwo konstytucyjne, w szczególności w modelu europejskim, krytykowane jest również za aktywizm sędziowski, czyli za wkraczanie w kompetencje prawodawcy.

pl.wikipedia.org