poljsko » nemški

Prevodi za „ostříhat“ v slovarju poljsko » nemški (Skoči na nemško » poljski)

Pokaži vse zadetke

Ogledujete si podobne rezultate: ostinato , osteopata , ostowaty , ostukać , ostrzał , ostryga , ostroga , ostawać , ostrak , ostoja in ostać

ostinato <rod. ‑ta, mn. ‑ta> [ostinato] SAM. sr. spol GLAS.

Ostinato sr. spol

osteopata <rod. ‑ty, mn. ‑paci> [osteopata] SAM. m. spol sklan. jak f w lp MED.

Osteopath(in) m. spol (ž. spol)

ostać [ostatɕ]

ostać dov. obl. od ostawać

glej tudi ostawać

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostoja <rod. ‑oi, mn. ‑je> [ostoja] SAM. ž. spol

1. ostoja več. lp (oparcie):

Stütze ž. spol

[Rück]halt m. spol

mieć w kimś ostoję

in jdm einen Rückhalt haben

mieć w kimś ostoję

sich tož. auf jdn verlassen können

2. ostoja ŽEL.:

Rahmen m. spol

3. ostoja BIOL.:

Refugialgebiet sr. spol

4. ostoja fig. (bastion):

Hort m. spol fig.

Bollwerk sr. spol fig.

główna ostoja

Hochburg ž. spol

ostrak <rod. ‑a, mn. ‑i> [ostrak] SAM. m. spol ZGOD.

Ostrakon sr. spol

I . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez., przest

ostań z Bogiem

II . ostawać <‑taje; dov. obl. ostać> [ostavatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. ur. jez., przest

1. ostawać (przetrzymywać):

erhalten bleiben

nie ostoi się długo na tym stanowisku

er [o. sie] wird sich nicht lange auf diesem Posten halten [können]

2. ostawać (przeciwstawiać się):

ostroga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostroga] SAM. ž. spol

Sporn m. spol

fraza:

zdobyć ostrogi

sich daj. die Sporen verdienen

dać koniowi ostrogę

einem Pferd die Sporen geben

trzasnąć ostrogami

die Hacken zusammenschlagen

ostryga <rod. ‑gi, mn. ‑gi> [ostrɨga] SAM. ž. spol ZOOL.

Auster ž. spol

ostrzał <rod. ‑u, mn. ‑y> [ostʃaw] SAM. m. spol VOJ.

Beschuss m. spol

znajdować się [lub być] pod ostrzałem

unter Beschuss geraten [o. stehen]

ostukać [ostukatɕ] dov. obl., ostukiwać [ostukivatɕ] <‑kuje; pret. ‑kuj> GLAG. preh. glag.

1. ostukać (opukać):

sprawdzał drewno, delikatnie je ostukując

er prüfte das Holz, indem er es vorsichtig abklopfte

2. ostukać MED.:

ostowaty [ostovatɨ] PRID.

ostowate liście

distelartige Blätter ntpl

Bi želeli dodati besede, fraze ali prevode?

Predlagajte nov vnos.

Preiščite slovar.

poljščina

Stran Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski