Prevodi za „pogrzebowych“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

pogrzebowy [pogʒebovɨ] PRID.

zakład pogrzebowy

Bestattungsinstitut sr. spol

zakład pogrzebowy

Beerdigungsinstitut sr. spol

mowa pogrzebowa

Beerdigungsrede ž. spol

ceremonia pogrzebowa

Beerdigungsfeier ž. spol

pogrzebacz <rod. ‑a, mn. ‑e> [pogʒebatʃ] SAM. m. spol

pogrzebacz

Feuerhaken m. spol

pogrzebacz

Schüreisen sr. spol

potrzebować <‑buje> [potʃebovatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. potrzebować (nie móc się obejść bez):

potrzebować czegoś [lub coś]

etw benötigen [o. brauchen]

potrzebować czegoś [lub coś]

einer Sache rod. bedürfen

2. potrzebować (musieć):

nie potrzebujesz tego robić

das brauchst du nicht zu machen

nie potrzebuję nikomu się tłumaczyć

ich brauche mich bei niemandem zu rechtfertigen

pogrzebać [pogʒebatɕ]

pogrzebać dov. obl. od grzebać

glej tudi grzebać , grzebać

I . grzebać² <‑bie; dov. obl. grzebnąć> [gʒebatɕ] GLAG. nepreh. glag. (szukać)

grzebać w czymś

in etw daj. stöbern [o. wühlen]

grzebać w czymś

etw durchwühlen

II . grzebać² <‑bie; dov. obl. grzebnąć> [gʒebatɕ] GLAG. povr. glag. (szukać)

grzebać

herumkramen

I . grzebać¹ <‑bie; pret. grzeb dov. obl. po‑> [gʒebatɕ] GLAG. preh. glag.

1. grzebać (chować zmarłego):

grzebać

begraben

grzebać

bestatten

2. grzebać (zasypywać):

grzebać

zuschütten

3. grzebać fig. (przekreślać):

grzebać

zunichte machen

4. grzebać pog. (naprawiać):

grzebać

ausbessern

II . grzebać¹ <‑bie; pret. grzeb> [gʒebatɕ] GLAG. povr. glag. (guzdrać się)

grzebać

[herum]trödeln slabš. pog.

pogrypowy [pogrɨpovɨ] PRID. MED.

pogrypowy

nach einer Grippe auftretend

powikłania pogrypowe

Komplikationen ž. spol mn. nach einer Grippe

pogrzeb <rod. ‑u, mn. ‑y> [pogʒep] SAM. m. spol

1. pogrzeb (obrządek):

pogrzeb

Beerdigung ž. spol

pogrzeb

Bestattung ž. spol

wyprawić komuś pogrzeb

jdm eine Beerdigung ausrichten

2. pogrzeb (kondukt żałobny):

pogrzeb

Trauerzug m. spol

I . dogrzebać [dogʒebatɕ] dov. obl., dogrzebywać [dogʒebɨvatɕ] <‑buje; pret. ‑buj> GLAG. preh. glag.

dogrzebać

zu Ende vergraben

II . dogrzebać [dogʒebatɕ] dov. obl., dogrzebywać [dogʒebɨvatɕ] <‑buje; pret. ‑buj> GLAG. povr. glag.

1. dogrzebać (dokopać się):

dogrzebać

auf etw stoßen [beim Graben]

pies dogrzebał się do nory lisa

der Hund m. spol stieß beim Graben auf einen Fuchsbau

2. dogrzebać fig. (znaleźć):

dogrzebać

herausfinden

dogrzebać

entdecken

dogrzebał się do dawnych akt rodziny

er entdeckte alte Familiendokumente