Prevodi za „smokes“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

smok <rod. ‑a, mn. ‑i> [smok] SAM. m. spol

smok

Drache m. spol

smoking <rod. ‑u, mn. ‑i> [smokiŋk] SAM. m. spol ur. jez.

smoking

Smoking m. spol

smoczek <rod. ‑czka, mn. ‑czki> [smotʃek] SAM. m. spol

1. smoczek (do ssania):

smoczek

Schnuller m. spol

2. smoczek (na butelkę):

smoczek

Sauger m. spol

smokowiec <rod. ‑wca, mn. ‑wce> [smokovjets] SAM. m. spol BOT.

smokowiec

Drachenbaum m. spol

smoła <rod. ‑ły, mn. ‑ły> [smowa] SAM. ž. spol več. lp

smoła

Teer m. spol

czarny jak smoła

pechschwarz pog.

fraza:

ruszać się jak mucha w smole pog.

etw im Schneckentempo machen pog.

smoczy [smotʃɨ] PRID.

smoczy

Drachen-

smocza jama

Drachenhöhle ž. spol

smoczy łeb

Drachenkopf m. spol

smolak <rod. ‑a, mn. ‑i> [smolak] SAM. m. spol (smolne drewno)

smolak

Kienholzscheit m. spol

palić smolakami

mit Kienholzscheiten heizen

I . smolić <‑li; pret. smol [lub smól]; dov. obl. u‑> [smolitɕ] GLAG. preh. glag. pog. (brudzić)

smolić

dreckig machen pog.

znów usmoliłeś ubranie

erneut hast du die Kleidung dreckig gemacht

II . smolić <‑li; pret. smol [lub smól]; dov. obl. u‑> [smolitɕ] GLAG. povr. glag. pog. (brudzić się)

smolić

sich tož. dreckig machen

cały się usmolił

er hat sich ganz dreckig gemacht

smolny [smolnɨ] PRID.

smolny

kienig

smolny opał

kieniges Brennmaterial sr. spol

smolik <rod. ‑a, mn. ‑i> [smolik] SAM. m. spol ZOOL.

smolik

Fichtenrüsselkäfer m. spol

Jankes(ka) <rod. ‑a, mn. ‑i> [jaŋkes] SAM. m. spol(ž. spol)

1. Jankes šalj. pog. (Amerykanin):

Jankes(ka)

Ami m. spol pog.

Jankes(ka)

Yankee m. spol pog.

2. Jankes ZGOD. iron. (mieszkaniec stanów północnych):

Jankes(ka)

Yankee m. spol

Jankes(ka)

Nordstaatler(in) m. spol (ž. spol)

smog <rod. ‑u, brez mn. > [smok] SAM. m. spol

smog

Smog m. spol

smolisty [smolistɨ] PRID.

smolisty

kienig

smolisty

Kien-

smolisty

Pech-

substancje smoliste

Teerstoffe m. spol mn.

smolista noc fig.

pechschwarze Nacht ž. spol pog.

smak <rod. ‑u, brez mn. > [smak] SAM. m. spol

1. smak (zmysł):

smak

Geschmackssinn m. spol

mieć wyrafinowany smak

einen ausgezeichneten Geschmackssinn haben

2. smak (właściwość: potrawy, porażki, życia):

smak

Geschmack m. spol

bez smaku

ohne Geschmack

bez smaku

fade

[gorzki/kwaśny/ostry] w smaku

[bitter/sauer/scharf] im Geschmack

przyprawić coś do smaku

etw abschmecken

mieć na coś smaka pog.

Bock auf etw (zum essen/trinken) haben pog.

obejść się smakiem

leer ausgehen

coś jest komuś nie w smak

etw passt jdm nicht ins Konzept

coś jest komuś nie w smak

etw geht jdm gegen den Strich pog.

3. smak (apetyt):

jeść ze smakiem

mit Appetit essen

4. smak (gust):

urządzać/ozdabiać ze smakiem

mit viel Geschmack einrichten/schmücken

w dobrym/złym smaku

geschmackvoll/geschmacklos