Prevodi za „tigaie“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

miganie <rod. ‑ia, brez mn. > [migaɲe] SAM. sr. spol ur. jez. (język migowy)

miganie

Gebärdensprache ž. spol

porozumiewać się za pomocą migania

sich tož. mit der Gebärdensprache [o. durch Gebärden] verständigen

nigdzie [ɲigdʑe] ZAIM.

nigdzie

nirgends

nigdzie

nirgendwo

nigdzie nie widać drogowskazu

nirgends sieht man einen Wegweiser

nigdzie indziej

nirgendwo anders

drganie <rod. ‑ia, brez mn. > [drgaɲe] SAM. sr. spol (dygotanie)

drganie

Zittern sr. spol

drganie

Beben sr. spol

drganie powieki

das Zittern des Lides

gęganie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [geŋgaɲe] SAM. sr. spol (dźwięk wydawany przez gęsi)

gęganie

Schnattern sr. spol

z daleka było słychać głośne gęganie

von weitem hörte man das laute Schnattern

tiara <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tjara] SAM. ž. spol

1. tiara REL.:

tiara

Tiara ž. spol

2. tiara fig. ur. jez. (papiestwo):

tiara

Papstamt sr. spol

tiara

Papstwürde ž. spol

kandydaci do tiary

Kandidaten m. spol mn. für das Papstamt [o. die Papstwürde]

tipi [tipi] SAM. sr. spol nesprem. (namiot indiański)

tipi

Tipi sr. spol

mieszkali w tipi

sie lebten in einem Tipi

zagaić [zagaitɕ] dov. obl., zagajać [zagajatɕ] <‑ja> GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

1. zagaić (rozpocząć obrady):

zagaić

einleiten

zagaić posiedzenie

die Sitzung eröffnen

2. zagaić pog. (rozpocząć rozmowę):

zagaić

ein Gespräch beginnen

zagaić kogoś

jdn anquatschen pog.

gacie <rod. mn. ‑ci> [gatɕe] SAM. mn. pog.

gacie

[Unter]hose ž. spol

fraza:

coś się wlecze jak smród po gaciach

etw zieht sich ins Unendliche

robić w gacie

sich daj. in die Hosen machen

ktoś trzęsie gaciami

jdm schlottern die Knie ntpl

giga- nesprem. (miliard razy większe)

giga-

Giga-

giga-kaloria

Gigakalorie ž. spol

I . migać <miga; dov. obl. mignąć> [migatɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. migać (wysyłać przerywane światło):

migać czymś

mit etw blinken

2. migać:

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

huschen

migać (przesuwać się szybko) (obrazy, widoki)

vorbeifliegen

3. migać (porozumiewać się na migi):

migać

Zeichensprache [o. Gebärdensprache] benutzen

migać

sich tož. durch Gebärden verständigen

II . migać <miga; dov. obl. mignąć> [migatɕ] GLAG. povr. glag. pog. (wykręcać się)

migać się od czegoś

sich tož. vor [o. von] etw drücken pog.

gigant¹ <rod. ‑a, mn. ‑nci [lub ‑y]> [gigant] SAM. m. spol

1. gigant nav. v mn. LIT. (olbrzym):

gigant

Riese(Riesin) m. spol (ž. spol)

gigant

Gigant(in) m. spol (ž. spol)

2. gigant fig. (wysoki człowiek):

gigant

Riese(Riesin) m. spol (ž. spol)