Prevodi za „tucán“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

tukan <rod. ‑a, mn. ‑y> [tukan] SAM. m. spol ZOOL.

tukan

Tukan m. spol

tuman¹ <rod. ‑u, mn. ‑y> [tuman] SAM. m. spol nav. v mn. ur. jez. (kłęby)

tumany kurzu

Staubwolke ž. spol

tuczny [tutʃnɨ] PRID. AGR.

tuczny

Mast-

turban <rod. ‑u, mn. ‑y> [turban] SAM. m. spol

turban

Turban m. spol

tucz <rod. ‑u, brez mn. > [tutʃ] SAM. m. spol AGR.

tucz (gęsi)

Mast ž. spol

tuba <rod. ‑by, mn. ‑by> [tuba] SAM. ž. spol

1. tuba (opakowanie: kremu, pasty):

tuba

Tube ž. spol

2. tuba (rura do wzmacniania głosu):

tuba

Schalltrichter m. spol

3. tuba GLAS.:

tuba

Tuba ž. spol

tuja <rod. tui, mn. tuje> [tuja] SAM. ž. spol BOT.

tuja

Lebensbaum m. spol

tuja

Thuja ž. spol

tuja

Thuje ž. spol

tucznik <rod. ‑a, mn. ‑i> [tutʃɲik] SAM. m. spol AGR.

tucznik

Mastschwein sr. spol

tulipan <rod. ‑a, mn. ‑y> [tulipan] SAM. m. spol BOT.

tulipan

Tulpe ž. spol

tumanić <‑ni; pret. ‑ań> [tumaɲitɕ] GLAG. preh. glag. pog.

1. tumanić (zwodzić):

tumanić kogoś obietnicami

jdn mit Versprechungen verblenden [o. hinters Licht führen fig. ]

2. tumanić (oszukiwać):

tumanić kogoś

jdn beschwindeln pog.

tumanić kogoś

jdm blauen Dunst vormachen pog.

tuczarnia <rod. ‑ni, mn. ‑ie> [tutʃarɲa] SAM. ž. spol AGR.

tuczarnia

Mästerei ž. spol

tuczarnia świń

Schweinemästerei ž. spol

I . tuczyć <‑czy; pret. tucz dov. obl. u‑> [tutʃɨtɕ] GLAG. preh. glag.

1. tuczyć zwierzęta:

tuczyć

mästen

pańskie oko konia tuczy preg.

wie die Pflege ž. spol , so die Erträge ž. spol

pańskie oko konia tuczy preg.

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding preg.

2. tuczyć šalj. pog. ludzi:

tuczyć

mästen fig. pog.

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter ž. spol mästete uns immer mit ihren Leckereien fig. pog.

II . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. nepreh. glag. samo v nedov. obl.

tuczyć (pokarmy):

tuczyć

dick machen

słodycze tuczą

Süssigkeiten ž. spol mn. machen dick

fraza:

kradzione nie tuczy preg.

Gestohlenes sr. spol macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; pret. tucz> [tutʃɨtɕ] GLAG. povr. glag.

1. tuczyć (zwierzęta):

tuczyć

gemästet werden

2. tuczyć šalj. pog. (człowiek):

tuczyć

in sich tož. hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

kapcan <rod. ‑a, mn. ‑y> [kaptsan] SAM. m. spol pog. (niezdara)

kapcan

Tollpatsch m. spol

kapcan

Tölpel m. spol slabš.