Prevodi za „zasmażanej“ v slovarju poljsko » nemški

zasmarkaniec <rod. ‑ańca, mn. ‑ańcy [lub ‑ańce]> [zasmarkaɲets] SAM. m. spol slabš. pog.

zasmarkaniec

Rotznase ž. spol slabš. pog.

zasmarkaniec

Rotzbengel m. spol slabš. pog.

zasmażać <‑ża; dov. obl. zasmażyć> [zasmaʒatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

zasmażać

anbraten

zasmarkany [zasmarkanɨ] PRID. pog.

zasmarkany dziecko:

zasmarkany

rotznäsig pog.

zasmażka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [zasmaʃka] SAM. ž. spol GASTR.

zasmażka

Mehlschwitze ž. spol

zasmażyć [zasmaʒɨtɕ]

zasmażyć dov. obl. od zasmażać

glej tudi zasmażać

zasmażać <‑ża; dov. obl. zasmażyć> [zasmaʒatɕ] GLAG. preh. glag. GASTR.

zasmażać

anbraten

I . zasmarkać <‑ka; pret. ‑kaj> [zasmarkatɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

1. zasmarkać (pobrudzić):

zasmarkać

vollrotzen pog.

2. zasmarkać (wytrzeć nos):

zasmarkać

sich daj. die Nase putzen

zasmarkać

sich tož. schnäuzen pog.

II . zasmarkać <‑ka; pret. ‑kaj> [zasmarkatɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (pobrudzić się)

zasmarkać

sich tož. vollrotzen pog.

zasmakować <‑kuje> [zasmakovatɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl.

1. zasmakować (polubić coś):

zasmakować w czymś

an etw daj. Gefallen [o. Geschmack] finden

2. zasmakować (spodobać się komuś):

zasmakować

zusagen

zasmakować

behagen

zasmakowała mu wolność

die Freiheit ž. spol behagte ihm

zasmarować [zasmarovatɕ] dov. obl., zasmarowywać [zasmarovɨvatɕ] <‑owuje; pret. ‑owuj> GLAG. preh. glag. pog.

1. zasmarować (pokryć czymś powierzchnię):

zasmarować

beschmieren pog.

2. zasmarować (zapełnić rysunkami):

zasmarować

vollschmieren

zasmarować

vollkritzeln pog.

zasmarować tablicę rysunkami

die Tafel mit Zeichnungen vollkritzeln pog.

I . zasmucać <‑ca> [zasmutsatɕ], zasmucić [zasmutɕitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

zasmucać

betrüben ur. jez.

zasmucać

traurig stimmen

co cię tak zasmuciło?

was hat dich so betrübt? ur. jez.

II . zasmucać <‑ca> [zasmutsatɕ], zasmucić [zasmutɕitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

zasmucać

traurig [o. betrübt ur. jez. ] werden

zasmucony [zasmutsonɨ] PRID. ur. jez.

zasmucony

betrübt ur. jez.

zasmucony

traurig

zasmradzać <‑dza> [zasmradzatɕ], zasmrodzić [zasmrodʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. pog.

zasmradzać

verstänkern pog.

zasmradzać

vollmiefen pog.

zasmradzać

verpesten pog.