Prevodi za „zdziczeć“ v slovarju poljsko » nemški

zdziczeć [zdʑitʃetɕ]

zdziczeć dov. obl. od dziczeć

glej tudi dziczeć

dziczeć <‑eje; dov. obl. z‑> [dʑitʃetɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. dziczeć:

dziczeć (wracać do stanu pierwotnego) (drzewko, ogród)

verwildern

2. dziczeć fig.:

dziczeć (stawać się srogim) (człowiek)

verrohen

dziczeć (stawać się odludkiem) (człowiek)

menschenscheu werden

dziczeć (stawać się odludkiem) (człowiek)

sich tož. abkapseln

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Liczne gatunki i mieszańce rozprzestrzenione zostały na świecie i zdziczały na różnych obszarach.

pl.wikipedia.org

Tam są świadkiem jak ten sam zdziczały chłopak ukrywa się w jaskini przed ludźmi.

pl.wikipedia.org

Po kasacie zakonu ślimaki zdziczały i stały się liczne.

pl.wikipedia.org

Poza tym często uprawiany i w innych częściach obszaru śródziemnomorskiego też spotykany jako roślina zdziczała.

pl.wikipedia.org

Aktualnie (rok 2019) jest opuszczony, park zdziczały, dwór popada w ruinę.

pl.wikipedia.org

Pod koniec lat 80. został zniszczony, pozostały jedynie ruiny jego bocznych skrzydeł oraz zdziczały park o powierzchni około 3 ha.

pl.wikipedia.org

Oryginalny układ wodny nie funkcjonuje, zachowana część parku (3,5 ha) jest zdziczała.

pl.wikipedia.org

Do dziś przetrwały resztki parku i zdziczały sad.

pl.wikipedia.org

W północnej części parku został założony sad (dzisiaj zarośnięty i zdziczały).

pl.wikipedia.org

Jako gatunek zawleczony i zdziczały występuje na kontynencie północnoamerykańskim.

pl.wikipedia.org