Prevodi za „zobowiązaniowy“ v slovarju poljsko » nemški

zobowiązaniowy [zobovjow̃zaɲovɨ] PRID. PRAVO

zobowiązaniowy

bindend

stosunek zobowiązaniowy

bindendes Verhältnis sr. spol

Primeri uporabe besede zobowiązaniowy

stosunek zobowiązaniowy

bindendes Verhältnis sr. spol

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Samo opóźnienie z reguły nie ma większego znaczenia w stosunku zobowiązaniowym.

pl.wikipedia.org

Wierzyciel (łac. creditor) – osoba, która może żądać spełnienia świadczenia od innej osoby (dłużnika), z którą łączy ją stosunek zobowiązaniowy.

pl.wikipedia.org

Na podstawie tej definicji kredyt postrzegany jest jako specyficzny rodzaj stosunków zobowiązaniowych, którego wyróżniającymi cechami są: zwrotność, celowość i odpłatność.

pl.wikipedia.org

Opiera się na dobrej wierze stron stosunku niezobowiązaniowego i jest fundamentalną zasadą w każdym systemie prawnym.

pl.wikipedia.org

Powództwo pro socio przysługiwało byłym wspólnikom rozwiązanej spółki (societas), jeżeli nie mogli dojść do porozumienia odnośnie do likwidacji wzajemnych stosunków własnościowych (podziału współwłasności) oraz zobowiązaniowych.

pl.wikipedia.org

Prowadził studia nad znaczeniem prawa rzymskiego w rozwoju kultury europejskiej, badał regulacje stosunków zobowiązaniowych zawarte w tym prawie oraz nastawienie reżimów autorytarnych do ducha i litery rzymskiego prawa.

pl.wikipedia.org

Paremia ta odnosi się głównie do stosunków zobowiązaniowych, pod postacią niemożliwości świadczenia.

pl.wikipedia.org