Prevodi za „klepek“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

I . kle̱ben [ˈkleːbən] GLAG. nepreh. glag.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw daj.] kleben

przyklejać [dov. obl. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m. spol dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia ž. spol jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula ž. spol kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce ž. spol mn. są brudne od krwi

3. kleben fig pog. (festhalten an):

an etw daj. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace ž. spol mn. domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność ž. spol spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie pog.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] GLAG. preh. glag.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [dov. obl. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben pog.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [dov. obl. s‑]

Klẹpper <‑s, ‑> [ˈklɛpɐ] SAM. m. spol slabš.

Klepper

chabeta ž. spol slabš. pog.

Klepper

szkapa ž. spol pog.

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] GLAG. preh. glag.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [dov. obl. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] GLAG. povr. glag. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . klẹmmen GLAG. preh. glag. (befestigen)

etw in etw tož. klemmen

wciskać [dov. obl. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw tož. klemmen

przyciskać [dov. obl. przycisnąć] coś czymś

sich daj. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen GLAG. nepreh. glag.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [dov. obl. zaciąć] się

III . klẹmmen GLAG. povr. glag.

1. klemmen (sich quetschen):

sich daj. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [dov. obl. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen pog. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen pog. (sich kümmern um):

sich hinter etw tož. klemmen

zabierać [dov. obl. zabrać] się energicznie do czegoś

I . klạppen [ˈklapən] GLAG. preh. glag. (bewegen)

den Deckel nach oben/unten/hinten klappen

zamykać [dov. obl. zamknąć] pokrywę czegoś [przesuwając ją w górę/dół/do tyłu]

aufklappen

otwierać [dov. obl. otworzyć]

aufklappen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

zuklappen

zamykać [dov. obl. zamknąć]

zuklappen

zatrzaskiwać [dov. obl. zatrzasnąć]

hochklappen

podnosić [dov. obl. podnieść]

herunterklappen

opuszczać [dov. obl. opuścić]

II . klạppen [ˈklapən] GLAG. nepreh. glag.

1. klappen +haben pog. (funktionieren):

klappen

powieść się

mit dem Projekt hat es nicht geklappt

projekt nie wypalił pog.

es klappt fantastisch

to działa fantastycznie

hat es geklappt?

udało się?

es klappt alles wie am Schnürchen

wszystko idzie jak z płatka pog.

2. klappen +sein (schnappen):

der Liegenstuhl ist geklappt

leżak się złożył

I . klọppen [ˈklɔpən] GLAG. preh. glag. sevnem. (klopfen)

kloppen Steine

rozbijać [dov. obl. rozbić]

kloppen Teppich

trzepać [dov. obl. wy‑]

II . klọppen [ˈklɔpən] GLAG. povr. glag. pog. (sich prügeln)

sich [mit jdm] kloppen

tłuc się [z kimś] pog.

die Kinder haben sich gekloppt

dzieci ntpl pobiły się

Kle̱i̱e <‑, brez mn. > [ˈklaɪə] SAM. ž. spol

Kleie

otręby mn.

I . kle̱i̱n [klaɪn] PRID.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka ž. spol

die Hose ist ihm zu klein

spodnie mn. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m. spol

kleiner werden

maleć [dov. obl. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [dov. obl. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m. spol

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę pog.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m. spol

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło sr. spol

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen preg.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] PRISL.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [dov. obl. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen pog.

robić [dov. obl. z‑] siusiu pog.

fraza:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben pog.

praca ž. spol zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen pog. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera pog.

klein beigeben

spuszczać [dov. obl. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [dov. obl. dać] za wygraną

Kle̱ber <‑s, ‑> [ˈkleːbɐ] SAM. m. spol

1. Kleber pog. (Klebstoff):

Kleber

klej m. spol

2. Kleber BIOL. (Gluten):

Kleber

gluten m. spol

3. Kleber švic. (Aufkleber):

Kleber

nalepka ž. spol

Kle̱e̱ <‑s, brez mn. > [kleː] SAM. m. spol

Klee BOT.:

Klee

koniczyna ž. spol

fraza:

jdn/etw über den grünen Klee loben pog.

wynosić [lub wychwalać] kogoś/coś pod niebiosa fig

jdn/etw über den grünen Klee loben pog.

zachwycać się kimś/czymś