Prevodi za „pękniętej“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

verni̱e̱ten* GLAG. preh. glag.

vernieten

nitować [dov. obl. za‑]

Geknịster <‑s, brez mn. > [gə​ˈknɪstɐ] SAM. sr. spol slabš.

Geknister (Papiergeknister)

szeleszczenie sr. spol

Geknister (Feuergeknister)

trzaskanie sr. spol

I . kni̱e̱tief PRID.

knietief

po kolana

knietief

sięgający do kolan

knietief sein

sięgać po kolana

sie blieben im knietiefen Morast stecken

ugrzęźli w błocie po kolana

II . kni̱e̱tief PRISL.

knietief

po kolana

knietief

do kolan

wir standen knietief im Schnee

staliśmy po kolana w śniegu

geknịffen [gə​ˈknɪfən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag.

gekniffen pp von kneifen

glej tudi kneifen

I . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] GLAG. preh. glag.

1. kneifen (zwicken):

kneifen

szczypać [dov. obl. uszczypnąć]

jdn [o. jdm] in den Arm kneifen

szczypać [dov. obl. uszczypnąć] kogoś w ramię

2. kneifen (zusammenpressen):

kneifen Augenlider, Lippen

zaciskać [dov. obl. zacisnąć]

II . kne̱i̱fen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] GLAG. nepreh. glag.

1. kneifen:

kneifen (zu eng sein) (Gummiband, Hose)

cisnąć

2. kneifen slabš. pog. (sich drücken):

vor jdm kneifen

unikać kogoś

vor einer Auseinandersetzung kneifen

unikać konfrontacji

beknie̱n* GLAG. preh. glag. pog.

jdn beknien

błagać kogoś [na klęczkach]

erbi̱e̱ten* GLAG. povr. glag. irr ur. jez.

sich erbieten etw zu tun

zaofiarować się coś zrobić

I . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. preh. glag. irr

1. gebieten (befehlen):

jdm etw gebieten

nakazywać [dov. obl. nakazać] komuś coś

2. gebieten (verlangen):

gebieten

wymagać

das gebietet besondere Aufmerksamkeit

to wymaga szczególnej uwagi

die Umstände gebieten rasches Handeln

okoliczności ž. spol mn. wymagają szybkiego działania

II . gebi̱e̱ten* [gə​ˈbiːtən] GLAG. nepreh. glag. irr

1. gebieten (herrschen):

über jdn/etw gebieten

panować nad kimś/czymś

über ein Land gebieten

panować nad jakimś krajem

2. gebieten (verfügen):

über etw tož. gebieten

dysponować [lub rozporządzać] czymś

glej tudi geboten , bieten

I . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von gebieten

II . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] GLAG. preh. glag., nepreh. glag., povr. glag. irr

geboten pp von bieten

III . gebo̱ten [gə​ˈboːtən] PRID. ur. jez. (ratsam, notwendig)

besondere [o. erhöhte] Vorsicht ist geboten

pożądana [lub wskazana] jest szczególna [lub wzmożona] ostrożność ž. spol

I . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. preh. glag.

1. bieten (anbieten, geben):

bieten Summe

oferować [dov. obl. za‑]

bieten Chance, Gelegenheit

dawać [dov. obl. dać]

jdm die Hand zur Versöhnung bieten

wyciągać [dov. obl. wyciągnąć] do kogoś rękę na zgodę

diese Kleinstadt hat nichts zu bieten

to małe miasto sr. spol [lub miasteczko sr. spol ] nie ma nic do zaoferowania

dieser Drucker bietet 50 verschiedene Schriften

ta drukarka ž. spol obsługuje 50 różnych czcionek

2. bieten (bereitstellen, gewähren):

bieten Freizeitmöglichkeiten, Komfort, Hilfe

oferować [dov. obl. za‑]

Unterkunft bieten

zapewniać [dov. obl. zapewnić] zakwaterowanie

Trost bieten

dodawać [dov. obl. dodać] otuchy

3. bieten (darbieten, zeigen):

bieten

przedstawiać [dov. obl. przedstawić]

sie boten ein trauriges Bild

przedstawiali smutny widok

jdm die Stirn bieten

stawić komuś czoło

4. bieten slabš. (zumuten):

sich daj. etw bieten/nicht bieten lassen

pozwolić/nie pozwolić sobie na coś

das lasse ich mir nicht bieten

nie pozwolę sobie na to

II . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. nepreh. glag.

1. bieten SPIEL:

bieten

licytować

2. bieten (ein Angebot machen):

wer bietet mehr?

kto da więcej?

III . bie̱ten <bietet, bot, geboten> [biːtən] GLAG. povr. glag.

1. bieten:

bieten (sich anbieten) (Chance)

nadarzać [dov. obl. nadarzyć] się

bieten (Lösung)

nasuwać [dov. obl. nasunąć] się

bei der nächsten sich bietenden Gelegenheit

przy następnej nadarzającej się okazji

2. bieten (sich darbieten):

ein schreckliches Bild bot sich unseren Augen

naszym oczom ukazał się straszny widok m. spol

Gebi̱e̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol) alt (Regent)

Gebieter(in)

władca(-czyni) m. spol (ž. spol)

geknickte PRID.

Geslo uporabnika

geknickte

nadłamana (np trzcina)