Prevodi za „łupać“ v slovarju poljsko » nemški

I . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. nepreh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen pog.

łupać

knallen pog.

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; pret. łup> [wupatɕ] GLAG. preh. glag. <dov. obl. łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit ž. spol

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum sr. spol

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] GLAG. brezos. pog. (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; pret. łup dov. obl. łupnąć> [wupatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich tož. am Kopf stoßen pog.

2. łupać samo v nedov. obl. (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle ž. spol lässt sich leicht spalten

3. łupać samo v nedov. obl. (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse ž. spol lassen sich schwer knacken

Enojezični primeri (nepregledani od uredništva PONS)

poljščina

Jeżeli minerał łupie się według jakiejś płaszczyzny, jest przynajmniej teoretycznie możliwe zrobienie nieskończonej liczby innych płaszczyzn łupliwości tak blisko jedna drugiej, jak to określają położenia odpowiednich wiązań w krysztale.

pl.wikipedia.org

Cienkie, wąskie deseczki o długości 30–40 cm łupano siekierą lub darto za pomocą specjalnego struga ze świeżego drewna.

pl.wikipedia.org

Łupanie kamienia - dzielenie bloków skalnych na bryły bardziej regularnego kształtu (za pomocą klina, dłuta lub łuparki do kamienia).

pl.wikipedia.org

Późnołacińskie schistus – łupkowy < łacińskie lapis schistos – łupliwy kamień < greckie σχιστος skhistos – łupliwy < σχιζω skhizō – łupać; nowoczesnołacińskie laïs – pokrzewka < greckie ὑπολαις hupolais – mały, niezidentyfikowany ptak gniazdujący na ziemi.

pl.wikipedia.org