Prevodi za „rozwodzącymi“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . rozwodzić <‑dzi; pret. ‑odź; dov. obl. rozwieść> [rozvodʑitɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozwodzić (udzielać rozwodu):

rozwodzić

scheiden

sędzia rozwiódł moich rodziców

der Richter m. spol hat meine Eltern geschieden

2. rozwodzić (przyczynić się do rozwodu):

rozwodzić

jdn zur Scheidung bringen

II . rozwodzić <‑dzi; pret. ‑odź; dov. obl. rozwieść> [rozvodʑitɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozwodzić (uzyskiwać rozwód):

rozwodzić

sich scheiden lassen

[ona] rozwodzi się z mężem

sie lässt sich von ihrem Mann scheiden

2. rozwodzić ur. jez. (mówić długo i szczegółowo):

rozwodzić

sich tož. [weitschweifig] über etw tož. auslassen

rozwodzić

weitschweifige Ausführungen über etw tož. machen

rozwodzić się na temat podatków

sich über das Steuerthema [o. die Steuern] auslassen

rozwodzić się nad utratą majątku

sich über den Vermögensverlust auslassen

rozwodowy [rozvodovɨ] PRID.

rozwodowy

Scheidungs-

sprawa rozwodowa

Scheidungsprozess m. spol

pozew rozwodowy

Scheidungsklage ž. spol

rozwódka <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [rozvutka] SAM. ž. spol

rozwódka

geschiedene Frau ž. spol

ona jest rozwódką

sie ist geschieden

rozwodnić [rozvodɲitɕ]

rozwodnić dov. obl. od rozwadniać

glej tudi rozwadniać

rozwadniać <‑ia; dov. obl. rozwodnić> [rozvadɲatɕ] GLAG. preh. glag.

rozwadniać

verwässern

rozwadniać

[mit Wasser] verdünnen

rozwodnik <rod. ‑a, mn. ‑icy> [rozvodɲik] SAM. m. spol

rozwodnik

geschiedener Mann m. spol

jest rozwodnikiem

er ist geschieden

rozwozić <‑zi; dov. obl. rozwieźć> [rozvoʑitɕ] GLAG. preh. glag.

rozwozić pocztę:

rozwozić

zustellen

rozwojowy [rozvojovɨ] PRID.

rozwojowy

Entwicklungs-

prace badawczo-rozwojowe

Forschungsarbeiten ž. spol mn.

rozwiązać [rozvjow̃zatɕ]

rozwiązać dov. obl. od rozwiązywać

glej tudi rozwiązywać

I . rozwiązywać <‑zuje; dov. obl. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rozwiązywać (rozplątywać):

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

aufbinden

rozwiązywać sznurowadło, węzeł

aufschnüren

wódka rozwiązała mu język

der Alkohol m. spol [o. Schnaps m. spol ] hat ihm die Zunge gelöst

2. rozwiązywać (odwiązywać):

rozwiązywać kogoś/coś

jdn/etw losbinden

3. rozwiązywać (znajdować wynik):

rozwiązywać zadanie, zagadkę, równanie

lösen

4. rozwiązywać PRAVO (unieważniać):

rozwiązywać umowę, małżeństwo, parlament

auflösen

5. rozwiązywać ARHIT.:

rozwiązywać

ausführen

II . rozwiązywać <‑zuje; dov. obl. rozwiązać> [rozvjow̃zɨvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rozwiązywać (rozplątywać się, odwiązywać się):

rozwiązywać

sich tož. lösen

rozwiązywać

aufgehen

2. rozwiązywać:

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

sich tož. lösen

rozwiązywać (rozstrzygać się) (tajemnica, zagadka)

gelüftet werden

3. rozwiązywać:

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

sich tož. auflösen

rozwiązywać (być likwidowanym) (organizacja, związek)

aufgelöst werden

zawodzący [zavodzontsɨ] PRID.

zawodzący

wehklagend

zawodzący

jammernd

żebrak śpiewał zawodzącym głosem

der Bettler m. spol sang mit klagender Stimme

I . rozwydrzać <‑rza; pret. ‑aj; dov. obl. rozwydrzyć> [rozvɨdʒatɕ] GLAG. preh. glag. pog.

rozwydrzać

verziehen

II . rozwydrzać <‑rza; pret. ‑aj; dov. obl. rozwydrzyć> [rozvɨdʒatɕ] GLAG. povr. glag. pog.

rozwydrzać

frech [o. ungezogen] werden

rozwydrzać

patzig werden slabš. pog.

dzieci się bardzo rozwydrzyły

die Kinder ntpl sind sehr frech geworden

rozważyć [rozvaʒɨtɕ]

rozważyć dov. obl. od rozważać

glej tudi rozważać

rozważać <‑ża; dov. obl. rozważyć> [rozvaʒatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

rozważać

überlegen

rozważać

bedenken

rozważam taką możliwość

ich erwäge diese Möglichkeit

rozważam taką możliwość

ich ziehe diese Möglichkeit in Erwägung [o. Betracht]

rozważać wszystkie za i przeciw

alle Argumente für und wider abwägen [o. bedenken]

rozwiązły [rozvjow̃zwɨ] PRID. ur. jez.

rozwiązły tryb życia:

rozwiązły

ausschweifend

rozwiązły

unzüchtig