Prevodi za „rymami“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

rymarz <rod. ‑a, mn. ‑e> [rɨmaʃ] SAM. m. spol

rymarz

Sattler(in) m. spol (ž. spol)

rymarski [rɨmarski] PRID.

rymarski

Sattler-

usługi rymarskie

Dienste m. spol mn. eines Sattlers

rymopis <rod. ‑a, mn. ‑y [lub ‑owie]> [rɨmopis] SAM. m. spol šalj. ur. jez. (poeta)

rymopis

Versemacher m. spol slabš.

rymopis

Verseschmied m. spol slabš. lub šalj.

origami [origami] SAM. sr. spol nesprem. UM.

origami

Origami sr. spol

grymasy [grɨmasɨ] SAM.

grymasy mn. < rod. mn. ‑sów> pog.:

grymasy

Grimassen ž. spol mn.

charakterystyczne grymasy twarzy

charakterisitsche Grimassen des Gesichts

grymasy niezadowolenia

Grimasse der Unzufriedenheit

dziecięce grymasy

Kindergrimassen ž. spol mn.

rymnąć¹ <‑nie> [rɨmnoɲtɕ] GLAG. nepreh. glag. dov. obl. pog. (upaść)

rymnąć

hinfallen

rymnąć

hinstürzen

rymnąć

hinplumpsen pog.

rymnąć

hinknallen pog.

dziecko rymnęło na podłogę

das Kind sr. spol plumpste auf den Boden

rymesa <rod. ‑sy, brez mn. > [rɨmesa] SAM. ž. spol EKON

rymesa

Rimesse ž. spol

gurami [gurami] SAM. sr. spol lub ž. spol nesprem. ZOOL.

gurami

Gurami m. spol

salami [salami] SAM. sr. spol nesprem.

1. salami (wędlina):

salami

Salami ž. spol

2. salami (rodzaj sera):

salami

eine Hartkäsesorte

pryma <rod. ‑my, mn. ‑my> [prɨma] SAM. ž. spol GLAS.

pryma

Prime ž. spol

grymas <rod. ‑u, mn. ‑y> [grɨmas] SAM. m. spol

1. grymas (mina: bólu, złości):

grymas

Grimasse ž. spol

2. grymas mn. (kaprysy):

grymas

Launen ž. spol mn.

prymas <rod. ‑a, mn. ‑owie [lub ‑i]> [prɨmas] SAM. m. spol REL.

prymas

Primas m. spol

prymat <rod. ‑u, brez mn. > [prɨmat] SAM. m. spol ur. jez.

prymat

Primat m. spol lub sr. spol ur. jez.

prymat

Vorrang m. spol

prymat czegoś nad czymś

Primat von etw über etw daj. ur. jez.

prymat prawa Wspólnoty [lub wspólnotowego] PRAVO, EU

Vorrang m. spol des Gemeinschaftsrechtes

prymat ustawy PRAVO

Gesetzesvorrang m. spol

I . rym <rod. ‑u, mn. ‑y> [rɨm] SAM. m. spol

rym LIT.:

rym

Reim m. spol

fraza:

rymy częstochowskie

Reimerei ž. spol

rymy częstochowskie

Knittelvers m. spol

mówić do rymu

reimen

II . rym [rɨm] MEDM. pog. (odgłos upadku)

rym

bums

mamić <‑mi; dov. obl. o‑ [lub z‑]> [mamitɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

mamić kogoś obietnicami

jdn mit Versprechungen verblenden [o. täuschen]

omamić

irreführen

omamić

täuschen

rymy [rɨmɨ] SAM.

rymy mn. < rod. mn. ‑mów> ur. jez.:

rymy

Reime m. spol mn.

pisać rymy

Reime schreiben

ryms [rɨms] MEDM.

ryms → rym

glej tudi rym

I . rym <rod. ‑u, mn. ‑y> [rɨm] SAM. m. spol

rym LIT.:

rym

Reim m. spol

fraza:

rymy częstochowskie

Reimerei ž. spol

rymy częstochowskie

Knittelvers m. spol

mówić do rymu

reimen

II . rym [rɨm] MEDM. pog. (odgłos upadku)

rym

bums

I . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag. ur. jez.

omamiać

irreführen

omamiać

betören

omamiła go kuszącymi obietnicami

sie betörte ihn mit verlockenden Versprechungen

II . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. ur. jez.

omamiać

sich tož. täuschen [o. blenden] lassen

nie dać się omamić komplementami

sich nicht von Komplimenten täuschen lassen

zmamić <‑mi> [zmamitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl. ur. jez.

1. zmamić (wprowadzić w błąd):

zmamić

trügen

zmamić

irreführen

2. zmamić (zwabić):

zmamić

anlocken