Prevodi za „tunc“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

tunel <rod. ‑u, mn. ‑e> [tunel] SAM. m. spol

tunel

Tunnel m. spol

tunel aerodynamiczny FIZ., ZRAČ. PROM.

Windkanal m. spol

tunel chłodniczy

Kühltunnel m. spol

tunel hydrotechniczny

Einströmungkanal m. spol

tunel powietrzny

Lüftungstunnel m. spol

fraza:

widać światełko w tunelu

Licht am Ende des Tunnels sehen

widać światełko w tunelu

einen Hoffnungsschimmer haben

tuner <rod. ‑a, mn. ‑y> [tuner] SAM. m. spol RADIO

tuner

Tuner m. spol

tucz <rod. ‑u, brez mn. > [tutʃ] SAM. m. spol AGR.

tucz (gęsi)

Mast ž. spol

tuż [tuʃ] ČLEN.

1. tuż (w przestrzeni):

tuż

dicht

tuż

unmittelbar

tuż obok kogoś/czegoś

unmittelbar neben jdm/etw

tuż, tuż

gleich hier [in der Nähe]

2. tuż (w czasie):

tuż

sofort

tuż

gleich

tuż przed/po czymś

sofort [o. gleich] [o. unmittelbar] vor/nach etw

lato tuż tuż

der Sommer m. spol steht vor der Tür

tul <rod. ‑u, brez mn. > [tul] SAM. m. spol KEM.

tul

Thulium sr. spol

tum <rod. ‑u, mn. ‑y> [tum] SAM. m. spol przest, ur. jez. ARHIT.

tum (średniowieczna katedra)

Dom m. spol

tup [tup] MEDM. pog. (odgłos stąpania)

tup, tup...

tapp, tapp ...

tur <rod. ‑a, mn. ‑y> [tur] SAM. m. spol

tur ZOOL.:

tur

Auerochse m. spol

tur

Ur m. spol

fraza:

chłop silny jak tur pog.

ein Bursche m. spol , stark wie ein Stier m. spol [o. Ochse m. spol ]

tuz <rod. ‑a, mn. ‑y> [tus] SAM. m. spol

1. tuz ur. jez. (ważna osobistość):

tuz

Bonze m. spol slabš.

2. tuz IGRE (as):

tuz

Ass sr. spol

tuba <rod. ‑by, mn. ‑by> [tuba] SAM. ž. spol

1. tuba (opakowanie: kremu, pasty):

tuba

Tube ž. spol

2. tuba (rura do wzmacniania głosu):

tuba

Schalltrichter m. spol

3. tuba GLAS.:

tuba

Tuba ž. spol

tuja <rod. tui, mn. tuje> [tuja] SAM. ž. spol BOT.

tuja

Lebensbaum m. spol

tuja

Thuja ž. spol

tuja

Thuje ž. spol

tura <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tura] SAM. ž. spol

tura

Gang m. spol

pierwsza tura wyborów

erster Wahlgang m. spol

ostatnia tura wczasowiczów

letzter Touristenschub m. spol

tusz <rod. ‑u, mn. ‑e> [tuʃ] SAM. m. spol več. lp

1. tusz (rodzaj farby):

tusz KEM., t. UM.

Tusche ž. spol

tusz do rzęs

Wimperntusche ž. spol

tusz do rzęs

Mascara ž. spol

2. tusz przest (prysznic):

tusz

Dusche ž. spol

3. tusz GLAS.:

tusz

Tusch m. spol

4. tusz ŠPORT:

tusz

Treffer m. spol

I . tłuc <‑ucze; pret. tłucz; dov. obl. s‑> [twuts] GLAG. preh. glag.

1. tłuc (rozbijać):

tłuc szklanki, talerze

zerbrechen

tłuc szyby

zertrümmern

tłuc szyby

einschlagen

2. tłuc (rozgniatać):

tłuc

zerdrücken

tłuc ziemniaki

stampfen

tłuc kotlety

klopfen

tłuczone ziemniaki

gestampfte Kartoffeln ž. spol mn.

tłuc pieprz w moździerzu

Pfeffer im Mörser zermahlen

3. tłuc pog. (robić seryjnie):

tłuc latami jeden model samochodu (fabryka)

jahrelang einen Wagentyp produzieren

w radio tłuczą ciągle tę samą piosenkę

im Radio spielen sie das eine Lied rauf und runter pog.

tłuc coś na maszynie

etw in die Schreibmaschine hacken

tłuc pieniądze

richtig Geld machen

II . tłuc <‑ucze; pret. tłucz; dov. obl. s‑> [twuts] GLAG. nepreh. glag.

1. tłuc samo v nedov. obl. (uderzać):

tłuc [czymś] w [lub o] coś

[mit] etw gegen etw schlagen [o. klopfen]

tłuc głową w mur [lub ścianę]

mit dem Kopf gegen die Wand rennen

2. tłuc pog. (bić):

tłuc

hauen pog.

tłuc

prügeln

stłukł go kijem

er verprügelte ihn mit einem Stock

III . tłuc <‑ucze; pret. tłucz; dov. obl. s‑> [twuts] GLAG. povr. glag.

1. tłuc:

tłuc (rozbijać się) (szklanka, szyba)

zerbrechen

2. tłuc pog.:

tłuc (bić się) (ludzie)

sich tož. prügeln

tłuc (bić się) (ludzie)

sich tož. [o. einander] hauen pog.

3. tłuc samo v nedov. obl. pog. (wałęsać się):

tłuc

sich tož. herumtreiben pog.

tłucze się po kraju

er treibt sich im Lande umher pog.

4. tłuc samo v nedov. obl. (obijać się):

tłuc

stoßen

muchy tłukły się o klosz lampy

die Fliegen ž. spol mn. klatschten an den Lampenschirm

tłuc się jak marek po piekle

Unruhe verbreiten

tłuc się z kąta w kąt pog.

sich herumdrücken

5. tłuc samo v nedov. obl. pog. (długo jechać):

tłuc

lange fahren

tłuc się cały dzień autobusem

den ganzen Tag mit dem Bus unterwegs sein

tundra <rod. ‑ry, mn. ‑ry> [tundra] SAM. ž. spol več. lp GEOGR.

tundra

Tundra ž. spol

tunika <rod. ‑ki, mn. ‑ki> [tuɲika] SAM. ž. spol

1. tunika (luźna bluzka):

tunika

Tunika ž. spol

2. tunika ZGOD.:

rzymska tunika

römische Tunika ž. spol

3. tunika ZOOL.:

tunika

die Körperhülle der Manteltiere

tuf SAM.

Geslo uporabnika

tuf [wulkaniczny] m. spol GEOGR.

Tuff m. spol