Prevodi za „wprowadziły“ v slovarju poljsko » nemški

wprowadzić [fprovadʑitɕ]

wprowadzić dov. obl. od wprowadzać

glej tudi wprowadzać

I . wprowadzać <‑dza; dov. obl. wprowadzić> [fprovadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wprowadzać (przyprowadzać):

wprowadzać gości

hereinbringen

wprowadzać gości

hereinführen

wprowadzać samochód do garażu

das Auto in die Garage fahren

wprowadzać kogoś w błąd

jdn irreführen [o. irreleiten]

2. wprowadzać (zacząć stosować):

wprowadzać do obiegu

in Verkehr [o. Umlauf] bringen

wprowadzać coś w życie

etw ins Leben rufen

wprowadzić w czyn

in die Tat umsetzen

3. wprowadzać (umieszczać wewnątrz):

wprowadzać coś do czegoś

etw in etw tož. einführen

4. wprowadzać (zaczynać stosować):

wprowadzać zwyczaj, reformy

einführen

5. wprowadzać (zaznajamiać):

wprowadzać kogoś w coś

jdn in etw tož. einführen [o. einweihen fig. ]

wprowadzać kogoś w życie

jdm das Leben erklären

6. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać kogoś w dobry nastrój

jdn fröhlich stimmen [o. in gute Stimmung versetzen]

II . wprowadzać <‑dza; dov. obl. wprowadzić> [fprovadzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wprowadzać (zaczynać mieszkać):

wprowadzać się do kogoś

bei jdm einziehen

2. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać się w dobry humor

sich tož. in gute Laune versetzen

I . wprowadzać <‑dza; dov. obl. wprowadzić> [fprovadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. wprowadzać (przyprowadzać):

wprowadzać gości

hereinbringen

wprowadzać gości

hereinführen

wprowadzać samochód do garażu

das Auto in die Garage fahren

wprowadzać kogoś w błąd

jdn irreführen [o. irreleiten]

2. wprowadzać (zacząć stosować):

wprowadzać do obiegu

in Verkehr [o. Umlauf] bringen

wprowadzać coś w życie

etw ins Leben rufen

wprowadzić w czyn

in die Tat umsetzen

3. wprowadzać (umieszczać wewnątrz):

wprowadzać coś do czegoś

etw in etw tož. einführen

4. wprowadzać (zaczynać stosować):

wprowadzać zwyczaj, reformy

einführen

5. wprowadzać (zaznajamiać):

wprowadzać kogoś w coś

jdn in etw tož. einführen [o. einweihen fig. ]

wprowadzać kogoś w życie

jdm das Leben erklären

6. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać kogoś w dobry nastrój

jdn fröhlich stimmen [o. in gute Stimmung versetzen]

II . wprowadzać <‑dza; dov. obl. wprowadzić> [fprovadzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. wprowadzać (zaczynać mieszkać):

wprowadzać się do kogoś

bei jdm einziehen

2. wprowadzać (wywoływać jakiś stan):

wprowadzać się w dobry humor

sich tož. in gute Laune versetzen

I . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] GLAG. preh. glag.

1. prowadzić < dov. obl. za‑> (iść razem):

prowadzić dziecko

bringen

prowadzić dziecko

begleiten

prowadzić kogoś dokądś

jdn irgendwohin bringen

prowadzić kogoś dokądś

führen

prowadzić kogoś do ołtarza

jdn zum Altar führen

prowadzić kogoś za rękę

jdn an der Hand führen

2. prowadzić (kierować pojazdem):

prowadzić samochód

fahren

prowadzić samochód

lenken

prowadzić samolot

fliegen

prowadzić samolot

steuern

3. prowadzić (nadzorować przebieg):

prowadzić badania, spotkanie

durchführen

prowadzić proces, śledztwo, wojnę

führen

4. prowadzić (zarządzać):

prowadzić dom

führen

prowadzić firmę, interesy

betreiben

5. prowadzić (realizować):

prowadzić korespondencję, dokumentację, rozmowę

führen

prowadzić kurs

durchführen

prowadzić wykład

halten

6. prowadzić (wieść):

prowadzić życie

führen

prowadzić podwójną grę

ein doppeltes Spiel spielen

to do niczego nie prowadzi

das führt zu nichts

7. prowadzić (w tańcu):

prowadzić partnera

führen

8. prowadzić (podpierać):

prowadzić rośliny

stützen

II . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] GLAG. nepreh. glag.

1. prowadzić:

prowadzić (stanowić dojście) (droga, korytarz)

führen

2. prowadzić < dov. obl. do‑> (mieć konsekwencje):

prowadzić do czegoś

zu etw führen

3. prowadzić ŠPORT:

prowadzić

führen

prowadzić

in Führung liegen

4. prowadzić (w tańcu):

prowadzić

führen

5. prowadzić GLAS.:

prowadzić

leiten

III . prowadzić <‑dzi> [provadʑitɕ] GLAG. povr. glag.

1. prowadzić (iść, trzymając się za ręce):

prowadzić

Hand in Hand gehen

2. prowadzić (zachowywać się):

dobrze/źle się prowadzić

sich tož. gut/schlecht betragen [o. benehmen]

oprowadzać <‑dza> [oprovadzatɕ], oprowadzić [oprovadʑitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

oprowadzać

[herum]führen

oprowadzić turystów po mieście

Touristen durch die Stadt führen

sprowadzić [sprovadʑitɕ]

sprowadzić dov. obl. od sprowadzać

glej tudi sprowadzać

I . sprowadzać <‑dza; dov. obl. sprowadzić> [sprovadzatɕ] GLAG. preh. glag.

1. sprowadzać (spowodować przybycie):

sprowadzać lekarza, pomoc

[herbei]holen

2. sprowadzać (importować):

sprowadzać towary

einführen

sprowadzać towary

importieren

3. sprowadzać (pociągać za sobą):

sprowadzać cierpienie, głód

nach sich ziehen

sprowadzać cierpienie, głód

zur Folge haben

4. sprowadzać (pomagać zejść w dół):

sprowadzać

hinunterbringen

sprowadzać

hinunterführen

5. sprowadzać (redukować):

sprowadzać coś do czegoś

etw auf etw tož. zurückführen [o. reduzieren]

6. sprowadzać fig. (kierować):

sprowadzać rozmowę na inne tory

das Gespräch in eine andere Richtung lenken

7. sprowadzać fig. (skłaniać):

co cię tu sprowadza?

was führt dich hierher?

8. sprowadzać MAT.:

sprowadzać ułamki do wspólnego mianownika

die Brüche auf einen [o. den gleichen] Nenner bringen

II . sprowadzać <‑dza; dov. obl. sprowadzić> [sprovadzatɕ] GLAG. povr. glag.

1. sprowadzać (zamieszkać):

sprowadzać się w jakieś miejsce (człowiek)

an einen Ort ziehen

2. sprowadzać (ograniczać się):

sprowadzać się do czegoś (rola, życie)

sich tož. auf etw tož. reduzieren [o. beschränken]

uprowadzić [uprovadʑitɕ]

uprowadzić dov. obl. od uprowadzać

glej tudi uprowadzać

uprowadzać <‑dza; dov. obl. uprowadzić> [uprovadzatɕ] GLAG. preh. glag. ur. jez.

uprowadzać

entführen

I . wyprowadzać <‑dza> [vɨprovadzatɕ], wyprowadzić [vɨprovadʑitɕ] dov. obl. GLAG. preh. glag.

1. wyprowadzać (prowadzić na zewnątrz):

wyprowadzać kogoś z pokoju

jdn aus dem Zimmer führen

wyprowadzać samochód z garażu

das Auto aus der Garage fahren

wyprowadzać psa [na spacer]

den Hund ausführen

wyprowadzać psa [na spacer]

mit dem Hund Gassi gehen pog.

wyprowadzać kogoś z błędu

jdm seinen Irrtum klar [o. bewusst] machen

wyprowadzać kogoś z błędu

jdn eines Besseren belehren fig.

wyprowadzać kogoś z równowagi

jdn aus dem Gleichgewicht [o. der Fassung] bringen

wyprowadzić kogoś w pole

jdn irreführen

2. wyprowadzać (wnioskować):

wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór

etw tož. aus etw ableiten

wyprowadzać coś z czegoś twierdzenie, wzór

etw auf etw tož. zurückführen

3. wyprowadzać (pomagać przezwyciężyć):

wyprowadzać

hinausführen

wyprowadzać

herausholen pog.

wyprowadzać gospodarkę z recesji

die Wirtschaft aus der Krise führen

wyprowadzać gospodarkę z recesji

der Wirtschaft aus der Rezession helfen

II . wyprowadzać <‑dza> [vɨprovadzatɕ], wyprowadzić [vɨprovadʑitɕ] dov. obl. GLAG. povr. glag. (zmieniać miejsce zamieszkania)

wyprowadzać

ausziehen

wyprowadzać

fortziehen

I . prowadzący [provadzontsɨ] PRID. GLAS.

prowadzący

Leit-

dźwięk prowadzący

Leitton m. spol

II . prowadzący <rod. ‑cego, mn. ‑cy> [provadzontsɨ] SAM. m. spol prid. sklan. obl.

prowadzący RADIO, TV

Moderator(in) m. spol (ž. spol)

wprowadzenie <rod. ‑ia, mn. ‑ia> [fprovadzeɲe] SAM. sr. spol ur. jez. (wstęp)

wprowadzenie

Einführung ž. spol

wprowadzenie

Einleitung ž. spol