Prevodi za „forsetzen“ v slovarju nemško » poljski

I . fọrt|setzen GLAG. preh. glag. (weitermachen)

fortsetzen

kontynuować

fortsetzen

prowadzić dalej

fortgesetzt werden

być kontynuowanym

unser Spielfilm wird am nächsten Samstag fortgesetzt

następną część naszego filmu będzie można zobaczyć w najbliższą sobotę

fortgesetzte jährliche Abschreibung FINAN.

kontynuowany roczny odpis m. spol amortyzacyjny

II . fọrt|setzen GLAG. povr. glag.

fortsetzen (andauern)

trwać

fortsetzen (sich erstrecken)

ciągnąć się dalej

der Wald setzt sich da noch weit fort

las m. spol rozciąga się tu jeszcze bardzo daleko

I . vo̱r|setzen GLAG. preh. glag.

1. vorsetzen (nach vorn setzen):

jdn vorsetzen

sadzać [dov. obl. posadzić] kogoś z przodu

2. vorsetzen (anbieten) Programm, Lügen:

vorsetzen fig

serwować fig

jdm eine Suppe vorsetzen

częstować [dov. obl. po‑] kogoś zupą

II . vo̱r|setzen GLAG. povr. glag.

vorsetzen

przesiadać [dov. obl. przesiąść] się do przodu

ersẹtzen* GLAG. preh. glag.

1. ersetzen (erstatten):

ersetzen Unkosten

zwracać [dov. obl. zwrócić]

2. ersetzen (austauschen):

ersetzen

wymieniać [dov. obl. wymienić]

ersetzen

zastępować [dov. obl. zastąpić]

etw [durch etw] ersetzen

zastąpić coś [czymś]

3. ersetzen (vertreten):

den Kindern die Mutter ersetzen

zastąpić dzieciom matkę

4. ersetzen a. FINAN.:

ersetzen Verlust

zrekompensować

jdm einen Schaden ersetzen

wynagrodzić komuś szkodę

5. ersetzen PRAVO:

ersetzen

zastąpić

ersetzende Entscheidung

decyzja ž. spol zastępująca

I . versẹtzen* GLAG. preh. glag.

1. versetzen (rücken, umsetzen):

versetzen Mauer

przenosić [dov. obl. przenieść]

versetzen Grenzsteine

przesuwać [dov. obl. przesunąć]

versetzen Pflanze

przesadzać [dov. obl. przesadzić]

jdn in den Ruhestand versetzen fig

przenieść kogoś w stan spoczynku form

2. versetzen ADMIN. JEZ. (an eine andere Dienststelle beordern):

jdn [ins Ausland] versetzen

przenieść kogoś [za granicę]

sich versetzen lassen

przenosić [dov. obl. przenieść] się

er ist nach Münster versetzt worden

został przeniesiony do Monasteru

3. versetzen SCHULE:

jdn [in die höhere Klasse] versetzen

promować kogoś [do następnej klasy]

sie ist in die fünfte Klasse versetzt worden

otrzymała promocję do piątej klasy

er wird nicht versetzt

on nie zda do następnej klasy

4. versetzen SPIEL:

versetzen Spielfigur

przesuwać [dov. obl. przesunąć]

5. versetzen (in einen Zustand bringen):

versetzen

wywoływać [dov. obl. wywołać]

jdn in Angst versetzen

napawać kogoś strachem

jdn in Angst versetzen

napędzić komuś stracha

jdn in Erstaunen/Verlegenheit versetzen

wprawiać [dov. obl. wprawić] kogoś w zdumienie/zakłopotanie

jdn in Aufregung versetzen

denerwować [dov. obl. z‑] kogoś

jdn in Zorn versetzen

rozgniewać kogoś

ein Pendel in Schwingung versetzen

wprawić wahadło w ruch

jdn in die Lage versetzen etw zu tun

zmusić kogoś do zrobienia czegoś

6. versetzen (verpfänden):

etw versetzen

zastawić coś

7. versetzen pog. (umsonst warten lassen):

jdn versetzen

wystawić kogoś do wiatru pog.

jdn versetzen

zostawić kogoś na lodzie pog.

8. versetzen (geben):

jdm einen Stoß/Tritt versetzen

wymierzyć komuś cios/kopniaka

jdm einen Schrecken versetzen

napędzić komuś stracha

jdm eine [o. eins] versetzen pog.

dać komuś w gębę pog.

9. versetzen (vermischen):

versetzen

mieszać [dov. obl. z‑ lub wy‑]

etw mit Alkohol/Wasser versetzen

wymieszać [lub zmieszać] coś z alkoholem/wodą

II . versẹtzen* GLAG. nepreh. glag.

versetzen

odrzec

III . versẹtzen* GLAG. povr. glag. (sich einfühlen)

sich in jdn [o. jds Lage] versetzen

wczuć się w czyjeś położenie

sich in die Lage seines Freundes versetzen

stawiać [dov. obl. postawić] się w położeniu swojego przyjaciela

versetz dich in meine Lage

wczuj się w moje położenie

I . zersẹtzen* GLAG. preh. glag.

1. zersetzen (auflösen):

zersetzen Reste, Stoffe

rozkładać [dov. obl. rozłożyć]

2. zersetzen Moral:

zersetzen (untergraben)

podkopywać [dov. obl. podkopać]

zersetzen (sittlich)

demoralizować [dov. obl. z‑]

zersetzende Artikel

demoralizujące artykuły m. spol mn.

II . zersẹtzen* GLAG. povr. glag. (Kompost)

zersetzen

rozkładać [dov. obl. rozłożyć] się

zersetzen

ulegać [dov. obl. ulec] rozkładowi [lub biodegradacji]

das Laub hat sich zersetzt

liście m. spol mn. zgniły