Prevodi za „Raupenschere“ v slovarju nemško » poljski

Gạrtenschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Gartenschere

nożyce mn. ogrodowe

Ra̱u̱penschlepper <‑s, ‑> SAM. m. spol

Raupenschlepper

ciągnik m. spol gąsienicowy

Hẹckenschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Heckenschere

nożyce mn. do żywopłotu

Heckenschere

sekator m. spol

Heckenschere (elektrisch)

piła ž. spol do żywopłotu

Bau̱mschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Baumschere

sekator m. spol

Na̱gelschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Nagelschere

nożyczki mn. do paznokci

Papi̱e̱rschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Papierschere

nożyczki mn. do papieru

Wa̱genschmiere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Wagenschmiere

smar m. spol do kół wozów

Brẹnnschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol alt

Brennschere

lokówka ž. spol do włosów

Ha̱a̱rschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Haarschere

nożyczki mn. do strzyżenia włosów

Dra̱htschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Drahtschere

nożyce mn. do [cięcia] drutu

Gra̱u̱pensuppe <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Graupensuppe

krupnik m. spol

ra̱u̱schen [ˈraʊʃən] GLAG. nepreh. glag.

1. rauschen +haben:

rauschen (Meer, Telefon)

szumieć

rauschen (Blätter, Seide)

szeleścić

der Wind rauschte in den Zweigen

wiatr m. spol szumiał w gałęziach

rauschender Beifall fig

huczne oklaski mn.

ein rauschendes Fest fig

huczne święto sr. spol

es rauscht im Blätterwald šalj. pog.

prasa ž. spol to rozdmuchuje pog.

2. rauschen +sein (sich irgendwohin begeben):

rauschen

śmigać [dov. obl. śmignąć ]pog.

rauschen

frygać [dov. obl. frygnąć ]pog.

sie rauschte aus dem Zimmer

śmignęła z pokoju pog.

er rauschte durch das Zimmer

frygnął przez pokój pog.

Ra̱u̱penkette <‑, ‑n> SAM. ž. spol TEH.

Raupenkette

łańcuch m. spol gąsienicowy

Raupenkette

gąsienica ž. spol

Ra̱u̱penfahrzeug <‑[e]s, ‑e> SAM. sr. spol

Raupenfahrzeug

pojazd m. spol gąsienicowy

Blẹchschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Blechschere

nożyce mn. do blachy

Geflü̱gelschere <‑, ‑n> SAM. ž. spol

Geflügelschere

nożyce mn. do drobiu

Ra̱u̱mforscher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SAM. m. spol(ž. spol)

Raumforscher(in)

badacz(ka) m. spol(ž. spol) kosmosu

rä̱u̱chern [ˈrɔɪçɐn] GLAG. preh. glag.

1. räuchern (haltbar machen):

räuchern Schinken

wędzić [dov. obl. u‑]

2. räuchern (Kerzen abbrennen):

mit etw räuchern

kadzić czymś

mit Weihrauch räuchern

palić kadzidło

das Räuchern

kadzenie sr. spol

Astschere SAM.

Geslo uporabnika

Astschere ž. spol HORT

sekator m. spol

Krebsschere SAM.

Geslo uporabnika

Krebsschere ž. spol BOT.

osoka aloesowata ž. spol