Prevodi za „distanzierte“ v slovarju nemško » poljski

distanzi̱e̱ren* [dɪstan​ˈtsiːrən] GLAG. povr. glag.

sich von jdm/etw distanzieren

dystansować [dov. obl. z‑] się od kogoś/czegoś

I . distanzi̱e̱rt PRID. ur. jez.

distanziert

zdystansowany

distanziert sein

być zdystansowanym

distanziert sein

dystansować [dov. obl. z‑] się

Fremden gegenüber ist Sascha sehr distanziert

Sascha jest bardzo zdystansowany w stosunku do obcych

II . distanzi̱e̱rt PRISL. ur. jez.

distanziert

w sposób zdystansowany

sie verhält sich distanziert

zachowywać się w sposób zdystansowany