Prevodi za „drängst“ v slovarju nemško » poljski

drịngen <dringt, drang, gedrungen> [ˈdrɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. dringen +sein (stoßen):

durch etw dringen (Person, Tier)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się przez coś

durch etw dringen (Speer)

przebijać [dov. obl. przebić] coś

durch etw dringen (Regen)

wnikać [dov. obl. wniknąć] przez coś

durch etw dringen (Licht)

przenikać [dov. obl. przeniknąć] przez coś

in etw dringen

wnikać do czegoś

in eine Mauer tož. dringen (Geschoss)

przebijać [dov. obl. przebić] mur

aus etw dringen (Flüssigkeit)

wypływać [dov. obl. wypłynąć]

aus etw dringen (Gas)

ulatniać [dov. obl. ulotnić] się

aus etw dringen (Geräusch)

przedostawać [dov. obl. przedostać] się

2. dringen +sein (vordringen):

an die Öffentlichkeit dringen (Nachricht)

przedostać się do wiadomości publicznej

bis zu etw dringen

docierać [dov. obl. dotrzeć] do czegoś

das Geschrei drang bis in die hintersten Ecken des Hauses

krzyk m. spol docierał do najodleglejszych zakamarków domu

3. dringen +sein ur. jez. (einwirken):

in jdn dringen

naciskać na kogoś

mit Bitten in jdn dringen

zasypywać [dov. obl. zasypać] kogoś prośbami

ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden alt

czuję się zmuszony poinformować o tym zajściu

4. dringen +haben (fordern):

auf etw tož. dringen

żądać [dov. obl. za‑] czegoś

darauf dringen, dass etw getan wird

żądać, by coś zostało zrobione

I . drạ̈ngen [ˈdrɛŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. drängen (drängeln):

zum Ausgang drängen

przepychać się do wyjścia

in den Bus drängen

wpychać [dov. obl. wepchnąć] się do autobusu

2. drängen (fordern):

zum Aufbruch drängen

ponaglać do wyruszenia

auf eine Antwort drängen

nalegać na odpowiedź

sie drängte auf eine rasche Entscheidung

nalegała na szybką decyzję

warum drängst du so zur Eile?

gdzie ci się tak śpieszy?

3. drängen (eilig sein):

die Zeit drängt

czas nagli

es drängt nicht

nie pali się pog.

II . drạ̈ngen [ˈdrɛŋən] GLAG. preh. glag.

1. drängen (drücken):

jdn zur Seite drängen

zepchnąć kogoś na bok

2. drängen (auffordern):

jdn drängen etw zu tun

nakłaniać [dov. obl. nakłonić] kogoś do zrobienia czegoś

sich nicht drängen lassen

nie dać się zmusić [do czegoś]

3. drängen (treiben):

die Umstände haben sie dazu gedrängt

zmusiły ją do tego okoliczności ž. spol mn.

die Termine drängen mich zur Eile

terminy m. spol mn. mnie naglą

III . drạ̈ngen [ˈdrɛŋən] GLAG. povr. glag.

1. drängen (sich drängeln):

sich zum Eingang drängen

przepychać się do wejścia

sich durch die Menge drängen

przeciskać się przez tłum

2. drängen:

drängen (sich häufen) (Schwierigkeiten)

piętrzyć się

Drạ̈ngen <‑s, brez mn. > [ˈdrɛŋən] SAM. sr. spol

Drängen

naleganie sr. spol

auf jds Drängen [hin]

pod wpływem czyichś nacisków

Primeri uporabe besede drängst

warum drängst du so zur Eile?

gdzie ci się tak śpieszy?