Prevodi za „fiðringur“ v slovarju nemško » poljski

e̱i̱n|dringen [ˈaɪndrɪŋən] GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. eindringen (ohne Erlaubnis):

in etw tož. eindringen (Einbrecher)

wdzierać [dov. obl. wedrzeć] się do czegoś

in etw tož. eindringen (Truppen, Wasser)

wtargnąć do czegoś

in den Tunnel ist Grundwasser eingedrungen

do tunelu przeniknęły wody ž. spol mn. gruntowe

2. eindringen fig (sich einarbeiten):

in die Materie eindringen

wnikać [dov. obl. wniknąć] w materię

3. eindringen VOJ. (bestürmen):

[mit etw] auf jdn eindringen

zaatakować kogoś [czymś]

mit Fäusten/einem Messer auf jdn eindringen

zaatakować kogoś pięściami/nożem

sie drangen mit Fragen auf mich ein fig

spuścili na mnie grad pytań fig

E̱i̱ndringen <‑s, brez mn. > SAM. sr. spol

Eindringen

wtargnięcie sr. spol

gewaltsames Eindringen

gwałtowne wtargnięcie

E̱i̱nbringung <‑, brez mn. > SAM. ž. spol

1. Einbringung (Eintrag: einer Gesetzesvorlage):

Einbringung

wniesienie sr. spol

Einbringung von Kapital

wniesienie kapitału

2. Einbringung (Vorlegung: eines Antrags):

Einbringung

przedłożenie sr. spol

Einbringung eines Gesetzentwurfes

przedłożenie projektu ustawy

3. Einbringung (Wiedergutmachung: eines Verlustes):

Einbringung

powetowanie sr. spol

4. Einbringung (der Ernte):

Einbringung

zwiezienie sr. spol

Einbringung

zwożenie sr. spol

Einbringung

zwózka ž. spol pog.

vo̱r|dringen GLAG. nepreh. glag. irr +sein

1. vordringen (durch den Schnee):

vordringen

przedzierać [dov. obl. przedrzeć] się

[bis] zum Fluss vordringen

dotrzeć [aż] do rzeki

die Astronauten sind in den Weltraum vorgedrungen

astronauci m. spol mn. znaleźli się w kosmosie

2. vordringen fig (gelangen):

bis zu jdm vordringen

docierać [dov. obl. dotrzeć] do kogoś

3. vordringen (sich ausbreiten):

vordringen

rozpowszechniać [dov. obl. rozpowszechnić] się

E̱i̱ndringling <‑s, ‑e> SAM. m. spol

Eindringling

natręt m. spol

Eindringling

intruz m. spol

Eindringling (in Gesellschaft)

nieproszony gość m. spol

Erbrịngung <‑, ‑en> SAM. ž. spol PRAVO

Erbringung

przedstawienie sr. spol

Erbringung der Beweise

przedstawienie dowodów

I . e̱i̱ndringlich PRID.

eindringlich Bitte

usilny

eindringlich Stimme

natarczywy

eindringlich Warnung

naglący

eindringlich Rede

przekonujący

II . e̱i̱ndringlich PRISL.

eindringlich bitten, warnen:

eindringlich

usilnie

eindringlich

z naciskiem

an|dringen GLAG.

Geslo uporabnika

andringen gegen jdn nepreh. glag. ur. jez.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn nepreh. glag. ur. jez.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an prim.

wroga armia natarła na miasto

Anbringung SAM.

Geslo uporabnika

Anbringung ž. spol

przymocowanie sr. spol

Anbringung ž. spol

przyczepienie sr. spol

Anbringung ž. spol

umocnienie sr. spol