Prevodi za „forttragend“ v slovarju nemško » poljski

fọrt|tragen GLAG. preh. glag. irr

forttragen

wynosić [dov. obl. wynieść]

sie ließ sich von der Musik/dem Rhythmus forttragen fig

dała się ponieść muzyce/rytmowi fig

fọrt|jagen GLAG. preh. glag.

fortjagen Tier

odstraszać [dov. obl. odstraszyć]

fortjagen Tier

odpędzać [dov. obl. odpędzić]

fortjagen Person

wypędzać [dov. obl. wypędzić]

fre̱i̱tragend PRID.

freitragend Brücke, Treppe:

freitragend

samonośny

das Dach der Festhalle war eine freitragende Konstruktion aus Stahl

dach m. spol hali widowiskowej był samonośną konstrukcją ze stali

I . fọrt|treiben GLAG. nepreh. glag. irr +sein

forttreiben

płynąć [dov. obl. po‑] naprzód

forttreiben

dryfować

das Papierboot trieb mit der Strömung fort

papierowa łódka ž. spol popłynęła z prądem

das Boot trieb immer weiter fort

łódź ž. spol dryfowała coraz dalej

II . fọrt|treiben GLAG. preh. glag. irr (verjagen)

forttreiben

przeganiać [dov. obl. przegonić]

forttreiben

przepędzać [dov. obl. przepędzić]

er trieb die heulenden Hunde fort

przepędził wyjące psy

na̱chtragend PRID.

nachtragend

pamiętliwy

la̱u̱btragendst. pravopis PRID.

laubtragend → Laub

glej tudi Laub

La̱u̱b <‑[e]s, brez mn. > [laʊp] SAM. sr. spol

1. Laub (Belaubung):

Laub

listowie sr. spol

Laub tragend

porośnięty liśćmi

Laub tragend

ulistniony

2. Laub (abgefallene Blätter):

Laub

liście m. spol mn.

zịnstragend PRID.

zinstragend

przynoszący odsetki [lub procenty]

zinstragend

procentujący

I . fọrtlaufend PRID.

fortlaufend Störungen:

fortlaufend

ciągły

fortlaufend

nieprzerwany

II . fọrtlaufend PRISL.

fortlaufend erscheinen

sukcesywnie

fortlaufend erscheinen

nieprzerwanie

fortlaufend nummerieren

na bieżąco

I . fọrtwährend PRID.

fortwährend

ciągły

fortwährend

ustawiczny

ein fortwährender Prozess

ustawiczny proces m. spol

II . fọrtwährend PRISL.

fortwährend

ciagle

fortwährend

ustawicznie

fọrt|bringen GLAG. preh. glag. irr

1. fortbringen (wegbringen):

fortbringen

zabierać [dov. obl. zabrać]

fortbringen

wynosić [dov. obl. wynieść]

fortbringen

wywozić [dov. obl. wywieźć]

2. fortbringen (wegbewegen):

fortbringen

ruszać [dov. obl. ruszyć] z miejsca