Prevodi za „kanalen“ v slovarju nemško » poljski

(Skoči na poljsko » nemški)

Kana̱ren [ka​ˈnaːrən] SAM. mn.

die Kanaren

Kanary mn.

kạnten [ˈkantən] GLAG. preh. glag.

1. kanten (auf die Kante stellen):

kanten

stawiać [dov. obl. postawić] kantem

2. kanten ŠPORT (Kanten der Skier einsetzen):

kanten

jeździć na kantach

kanten

hamować kantami

Anna̱len [a​ˈnaːlən] SAM. mn.

Annalen

annały mn.

in die Annalen eingehen fig ur. jez.

przechodzić [dov. obl. przejść] do historii fig ur. jez.

Kana̱l <‑s, Kanäle> [ka​ˈnaːl, pl: ka​ˈnɛːlə] SAM. m. spol

1. Kanal:

Kanal (Wasserstraße)

kanał m. spol

Kanal (Abwasserkanal)

kanał ściekowy

Kanal (Bewässerungskanal)

kanał nawadniający

den Kanal voll haben pog.

być wstawionym pog.

2. Kanal GEO (Wasserlauf):

der Ärmelkanal

Kanał m. spol La Manche

3. Kanal (Frequenzbereich):

Kanal RADIO, TV, RAČ.

kanał m. spol

4. Kanal (Weg):

diplomatische Kanäle

kanały dyplomatyczne

Kạnten <‑s, ‑> [ˈkantən] SAM. m. spol sevnem. (Brotkanten)

Kanten

przylepka ž. spol

Kanten

piętka ž. spol chleba

Kana̱ke (Kana̱kin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> [ka​ˈnaːkə] SAM. m. spol (ž. spol)

1. Kanake (Südsseeinsulaner):

Kanake (Kana̱kin)

Polinezyjczyk(-jka) m. spol (ž. spol)

2. Kanake slabš. pog. (Ausländer türkischer Herkunft):

Kanake (Kana̱kin)

obraźliwe określenie ludzi pochodzenia tureckiego mieszkających w Niemczech

Kạnapee <‑s, ‑s> [ˈkanape, A: kana​ˈpeː] SAM. sr. spol

1. Kanapee iron. alt (Sofa):

Kanapee

kanapa ž. spol

2. Kanapee meist mn. (garnierte Schnittchen):

Kanapee

kanapki ž. spol mn.

Kanü̱le <‑, ‑n> [ka​ˈnyːlə] SAM. ž. spol MED.

1. Kanüle (Hohlnadel):

Kanüle

igła ž. spol do strzykawki

2. Kanüle (Röhrchen):

Kanüle

rurka ž. spol odprowadzająca

Kanzle̱i̱ <‑, ‑en> [kants​ˈlaɪ] SAM. ž. spol

1. Kanzlei (Büro):

Kanzlei

kancelaria ž. spol

Kanzlei von Rechtsanwalt/Notar

kancelaria adwokacka/notarialna

Kanzlei des Gerichtshofes

kancelaria trybunału

2. Kanzlei ZGOD. (Staatskanzlei):

Kanzlei

kancelaria ž. spol kraju związkowego

Kạnzler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈkantslɐ] SAM. m. spol(ž. spol)

1. Kanzler (Regierungschef):

Kanzler(in)

kanclerz m. spol

2. Kanzler UNIV:

Kanzler(in)

kanclerz m. spol uczelni

kạnnte [ˈkantə] GLAG. preh. glag.

kannte pret. von kennen

glej tudi kennen

kẹnnen <kennt, kannte, gekannt> [ˈkɛnən] GLAG. preh. glag.

1. kennen (mit jdm/etw bekannt sein):

kennen

znać

kennen Sie Herrn X?

czy zna pan/pani pana X?

kennen Sie ihren Namen?

czy zna pan/pani jej nazwisko?

sie kennt ihn von früher

ona zna go nie od wczoraj

ich kenne sie vom Sehen

znam ją [lub ich] [lub je] z widzenia

sich kennen

znać się

wir kennen uns schon

my już się znamy

kennst du mich noch?

pamiętasz mnie jeszcze?

sie kennt uns nicht mehr

ona już nas nie zna

alle kennen sie als zuverlässige Kollegin

wszyscy znają ją jako niezawodną koleżankę

so kenne ich sie gar nicht

nie znam jej z tej strony

wie ich ihn/sie kenne ...

o ile go/ją znam...

jdn nicht kennen wollen

nie chcieć kogoś znać

er kennt kein Erbarmen

on nie wie co to litość

da kenne ich nichts! pog.

nic mnie nie powstrzyma!

das kennen wir schon slabš. pog.

to nie jest dla nas nic nowego iron.

sich vor Zorn nicht mehr kennen

nie posiadać się ze złości

2. kennen (mit jdm/etw bekannt werden):

kennen lernen Person, Land, Kultur

poznawać [dov. obl. poznać]

ich habe ihn in Berlin kennen gelernt

poznałem go w Berlinie

ich freue mich, Sie kennen zu lernen! [o. es freut mich Sie kennen zu lernen]

miło mi pana/panią poznać!

die Einführung dient dazu die Methoden kennen zu lernen

wprowadzenie sr. spol służy do tego, aby poznać metody

sich kennen lernen

poznawać [dov. obl. poznać] się

der wird mich noch kennen lernen! pog.

ten mnie jeszcze popamięta! pog.