Prevodi za „kidutus“ v slovarju nemško » poljski

ịntus [ˈɪntʊs] PRID.

intus pog.:

etw intus haben (verzehrt/verschlungen haben)

pochłonąć coś pog.

etw intus haben (getrunken haben)

golnąć sobie coś pog.

etw intus haben (verstanden haben)

kapować coś pog.

er hat schon drei Teller Suppe intus

pochłonął już trzy talerze zupy pog.

ein paar Gläser Wein intus haben

on jest już po trzech kieliszkach wina pog.

fraza:

einen intus haben

mieć w czubie pog.

Ri̱tus <‑, Riten> [ˈriːtʊs] SAM. m. spol

1. Ritus (Ritus):

Ritus

rytuał m. spol

Ritus

obrzęd m. spol

2. Ritus (regelmäßiges Vorgehen):

Ritus

ceremoniał m. spol