Prevodi za „kliny“ v slovarju nemško » poljski

klịng [klɪŋ] MEDM.

kling

odgłos dzwonka

klịpp [klɪp] PRISL.

[jdm] klipp und klar sagen, dass ... pog.

mówić [dov. obl. powiedzieć] [komuś] jasno i wyraźnie, że...

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] GLAG. nepreh. glag.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [dov. obl. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [dov. obl. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka ž. spol brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Klịnge <‑, ‑n> [ˈklɪŋə] SAM. ž. spol

Klinge

ostrze sr. spol

fraza:

jdn über die Klinge springen lassen pog.

rujnować [dov. obl. z‑] kogoś

Kli̱nik <‑, ‑en> [ˈkliːnɪk] SAM. ž. spol

Klinik

klinika ž. spol

Klịnke <‑, ‑n> [ˈklɪŋkə] SAM. ž. spol

Klinke

klamka ž. spol

fraza:

sie gaben sich daj. die Klinke in die Hand pog.

ciągle wchodzili i wychodzili

Klinken putzen slabš. pog.

chodzić od drzwi do drzwi i oferować różne towary ali usługi

Kliẹnt(in) <‑en, ‑en; ‑, ‑nen> [kli​ˈɛnt] SAM. m. spol(ž. spol)

Klient(in)

klient(ka) m. spol (ž. spol)

I . klịngeln GLAG. nepreh. glag.

1. klingeln:

klingeln (Töne von sich geben) (Radfahrer, Wecker, Klingel)

dzwonić [dov. obl. za‑]

[an der Tür] klingeln

dzwonić [dov. obl. za‑] [do drzwi]

das Klingeln (eines Weckers, einer Türklingel)

dzwonienie sr. spol

hat es bei dir jetzt endlich geklingelt? fig pog.

kumnąłeś wreszcie? pog.

2. klingeln (herbeirufen):

nach jdm klingeln (im Hotel, Krankenhaus)

dzwonić [dov. obl. za‑] po kogoś

hast du nicht gehört, dass ich bei dir geklingelt habe?

nie słyszałeś, że do ciebie dzwoniłem?

man muss nach dem Empfangschef klingeln

trzeba zadzwonić po kierownika recepcji

II . klịngeln GLAG. brezos.

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

słychać dzwonek

es klingelt (an der Tür, in der Schule)

ktoś dzwoni

I . kli̱nisch PRID. MED.

klinisch Fall, Test

kliniczny

klinische Behandlung

leczenie sr. spol kliniczne

II . kli̱nisch PRISL. MED.

klinisch behandeln, versorgen

klinicznie

klinisch getestet

[prze]testowany klinicznie

klinisch tot

w stanie śmierci klinicznej