Prevodi za „liitimiä“ v slovarju nemško » poljski

legitimi̱e̱rt PRID. PRAVO

legitimiert

legitymowany

legitimiert

uprawniony

aktiv legitimiert

legitymowany czynnie

I . legitimi̱e̱ren* [legiti​ˈmiːrən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. legitimieren (berechtigen):

jdn [zu etw] legitimieren

uprawniać [dov. obl. uprawnić] kogoś [do czegoś]

was legitimiert Sie dazu?

co upoważnia pana/panią do tego?

2. legitimieren (gesetzmäßig machen):

legitimieren Kind

uznawać [dov. obl. uznać]

legitimieren Beziehung

legalizować [dov. obl. za‑]

II . legitimi̱e̱ren* [legiti​ˈmiːrən] GLAG. povr. glag. ur. jez. (sich [als jmd] ausweisen)

legitimieren

legitymować [dov. obl. wy‑] się jako

Intimi SAM.

Intimi mn. od Intimus

glej tudi Intimus

Intimus (Intima) <‑, Intimi; ‑, Intimä> [ˈɪntimʊs, pl: ˈɪntimi] SAM. m. spol (ž. spol) šalj. ur. jez.

Intimus (Intima)

zażyły przyjaciel m. spol

Intimus (Intima)

zażyła przyjaciółka ž. spol

legiti̱m [legi​ˈtiːm] PRID. ur. jez.

1. legitim (rechtmäßig):

legitim

zgodny z prawem

legitim Anspruch

prawny

legitim Mittel

legalny

legitim Kind

z prawego łoża

eine legitime Regierung

rząd m. spol prawnie uznany

2. legitim (begründet):

legitim Forderung

uzasadniony