Prevodi za „marmurze“ v slovarju nemško » poljski

mạrmorn [ˈmarmoːɐn, ˈmarmɔrn] PRID. ur. jez.

marmorn Platte, Blässe:

marmorn

marmurowy

marmori̱e̱rt [marmo​ˈriːɐ̯t] PRID.

1. marmoriert GASTR.:

marmoriert

marmurkowy

marmoriertes Fleisch

mięso sr. spol marmurkowe [lub poprzerastane tłuszczem]

2. marmoriert KUNST:

marmoriert Blatt

marmurkowaty

marmori̱e̱ren* [marmo​ˈriːrən] GLAG. preh. glag.

1. marmorieren GASTR.:

marmorieren

lekko wymieszać warstwy jasnego i ciemnego ciasta, tworząc wzór marmurkowy

2. marmorieren KUNST:

marmorieren

marmurkować

marmorieren

malować w deseń marmuru

Umạrmung <‑, ‑en> [-​ˈ--] SAM. ž. spol

Umarmung

uścisk m. spol

Umarmung

objęcie sr. spol

Mạrmor <‑s, ‑e> [ˈmarmoːɐ̯] SAM. m. spol

Marmor

marmur m. spol

Kụrze(r) <‑n, ‑n> SAM. m. spol pog.

1. Kurze (Kurzschluss):

Kurze

spięcie sr. spol

Kurze

zwarcie sr. spol

es gab einen Kurzen

było spięcie [lub zwarcie]

2. Kurze (Schnaps):

Kurze

mały kieliszek m. spol wódki

Kurze

short drink m. spol

Kurze

sznaps m. spol pog.

vermụrksen* [fɛɐ̯​ˈmʊrksən] GLAG. preh. glag. pog.

vermurksen

schrzanić pog.

vermurksen

spartaczyć pog.