Prevodi za „náručí“ v slovarju nemško » poljski

nạrren [ˈnarən] GLAG. preh. glag. ur. jez.

1. narren (zum Narren halten):

jdn narren

drwić [dov. obl. za‑] z kogoś

jdn narren

kpić [dov. obl. za‑] z kogoś

jdn narren

wodzić kogoś za nos

jdn narren

wystrychnąć kogoś na dudka

jdn narren

robić [dov. obl. z‑] z kogoś durnia

2. narren (täuschen):

narren

wprowadzać [dov. obl. wprowadzić] w błąd

narren

dezinformować

narren

oszukiwać [dov. obl. oszukać]

nạrbig PRID.

1. narbig (allgemein):

narbig

pokryty bliznami

2. narbig Leder:

narbig

groszkowany

narrativ [nara​ˈtiːf] PRID. LIT.

narrativ

narracyjny