Prevodi za „náručí“ v slovarju poljsko » nemški

(Skoči na nemško » poljski)

I . narazić [naraʑitɕ] dov. obl., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; pret. ‑żaj> GLAG. preh. glag.

narażać kogoś na coś

jdn etw daj. aussetzen

narażać zdrowie/życie

seine Gesundheit/sein Leben gefährden [o. aufs Spiel setzen fig. ]

II . narazić [naraʑitɕ] dov. obl., narażać [naraʒatɕ] <‑ża; pret. ‑żaj> GLAG. povr. glag.

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

narażać się na coś

sich tož. etw daj. aussetzen

2. narazić (rozgniewać):

narazić się komuś

jds Missfallen erregen

I . narobić <‑bi; pret. narób> [narobitɕ] GLAG. preh. glag. dov. obl.

1. narobić (wytworzyć w dużej liczbie):

narobić czegoś

etw in Mengen herstellen [o. produzieren]

2. narobić (spowodować, wywołać):

narobić czegoś (długów, plotek)

machen

narobić czegoś (szkody)

anrichten

narobić czegoś (hałasu)

verursachen

II . narobić <‑bi; pret. narób> [narobitɕ] GLAG. povr. glag. dov. obl. pog. (zmęczyć się pracą)

narobić

hart [o. viel] arbeiten

ale się dziś narobiłem!

was habe ich heute hart [o. viel] gearbeitet!

I . narowić <narowi; pret. narów; dov. obl. z‑> [narovitɕ] GLAG. nepreh. glag.

narowić

bocken

II . narowić <narowi; pret. narów; dov. obl. z‑> [narovitɕ] GLAG. povr. glag.

narowić

störrisch [o. bockig] werden

klacz się znarowiła

die Stute ž. spol wurde störrisch

nartnik <rod. ‑a, mn. ‑i> [nartɲik] SAM. m. spol nav. v mn. ZOOL.

nartnik

Wasserläufer m. spol

naraz [naras] PRISL.

1. naraz (nagle):

naraz otworzyć się

plötzlich

2. naraz (jednocześnie):

naraz

auf einmal

naraz

gleichzeitig

wszyscy naraz

alle auf einmal [o. zusammen]

naród <rod. ‑rodu, mn. ‑rody> [narut] SAM. m. spol

1. naród (grupa etniczna):

naród

Nation ž. spol

naród

Volk sr. spol

naród polski

das polnische Volk

klękajcie narody!

zum Niederknien!

2. naród (populacja kraju):

naród

Volk sr. spol

naród

Nation ž. spol

3. naród (organizacja):

Narody Zjednoczone

die Vereinten Nationen mn.

narta <rod. ‑ty, mn. ‑ty> [narta] SAM. ž. spol

narta

Ski m. spol

narta

Schi m. spol

jeździć na nartach

Ski laufen

narty biegowe/wodne/zjazdowe

Langlauf-/Wasser-/Abfahrtsskier m. spol mn.

narty [nartɨ] SAM.

narty mn. < rod. mn. nart> pog. (narciarstwo):

narty

Skifahren sr. spol

narty

Skiurlaub m. spol

na ferie jedziemy na narty

in den Ferien fahren wir in den Skiurlaub

narów <rod. narowu, mn. narowy> [naruf] SAM. m. spol nav. v mn. (zły nawyk)

narów

Unart ž. spol

klacz z narowami

störrische Stute ž. spol

narada <rod. ‑dy, mn. ‑dy> [narada] SAM. ž. spol

narada

Beratung ž. spol

narada

Besprechung ž. spol

odbywać naradę nad czymś

eine Besprechung [o. Beratung] über etw tož. haben [o. abhalten]

odbywać naradę nad czymś

über etwas beraten

narada z kimś

Beratung [o. Besprechung] mit jdm

naraić [naraitɕ] dov. obl., narajać [narajatɕ] <‑ja; pret. ‑jaj> GLAG. preh. glag. pog. (polecić coś, kogoś)

naraić kogoś

empfehlen

naraić coś

zuschanzen pog.

naraił mu dobry interes

er hat ihm ein gutes Geschäft zugeschanzt

narcyz <rod. ‑a, mn. ‑y> [nartsɨs] SAM. m. spol

1. narcyz BOT.:

narcyz

Narzisse ž. spol

2. narcyz (człowiek):

narcyz

Narziss m. spol

narośl <rod. ‑i, mn. ‑a> [naroɕl] SAM. ž. spol

narośl

Beule ž. spol

narośl

Knoten m. spol

narośl

Auswuchs m. spol

narośl

Geschwulst ž. spol

gruba narośl

großer Auswuchs

naroże <rod. ‑ża, mn. ‑ża> [naroʒe] SAM. sr. spol ur. jez.

naroże

Ecke ž. spol

naroże kamienicy

Hausecke ž. spol

naroże dachu

Grat m. spol

narwać [narvatɕ]

narwać dov. obl. od rwać

glej tudi rwać

I . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. preh. glag.

1. rwać < dov. obl. ze‑> <[lub na‑]> (zrywać):

rwać kwiaty, owoce

pflücken

2. rwać < dov. obl. wy‑> (wyrywać):

rwać zęby

ziehen

rwać sobie włosy z głowy

sich daj. die Haare raufen

3. rwać < dov. obl. po‑>:

rwać

zerreißen

rwać list

zerreißen

II . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. nepreh. glag., brezos.

1. rwać:

rwać (boleć) (ząb, stawy)

schmerzen

2. rwać pog. (pędzić):

rwać

rasen pog.

III . rwać <rwie; pret. rwij> [rvatɕ] GLAG. povr. glag.

1. rwać:

rwać (drzeć się) (tkanina)

[zer]reißen

2. rwać:

rwać (być przerywanym) (głos, wątek)

abbrechen

3. rwać (bardzo chcieć czegoś):

rwać się do walki/pracy

auf den Kampf/die Arbeit brennen [o. scharf sein pog. ]

narwal <rod. ‑a, mn. ‑e> [narval] SAM. m. spol ZOOL.

narwal

Narwal m. spol

narząd <rod. ‑u, mn. ‑y> [naʒont] SAM. m. spol BIOL.

narząd

Organ sr. spol

narządy płciowe

Geschlechtsorgane ntpl

narząd mowy

Sprechorgan sr. spol

narząd słuchu

Hörorgan sr. spol

narzut <rod. ‑u, mn. ‑y> [naʒut] SAM. m. spol

1. narzut TEH.:

narzut

Bewurf m. spol

2. narzut TRG.:

z narzutem

mit Aufschlag