Prevodi za „ordinii“ v slovarju nemško » poljski

I . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] PRID.

1. ordinär a. slabš. (vulgär):

ordinär Person

ordynarny

2. ordinär alt (gewöhnlich):

ordinär Holz

zwykły

II . ordinä̱r [ɔrdi​ˈnɛːɐ̯] PRISL. a. slabš. (unfein)

ordinär lachen

grubiańsko

ordinieren* [ɔrdi​ˈniːrən] GLAG. preh. glag.

1. ordinieren REL.:

jdn zum Priester ordinieren

wyświęcać [dov. obl. wyświęcić] kogoś na księdza

2. ordinieren MED.:

ordinieren Arzneimittel

ordynować [dov. obl. za‑]

I . ọrdnen [ˈɔrdnən] GLAG. preh. glag.

1. ordnen (sortieren):

ordnen Bücher, Briefmarkensammlung

układać [dov. obl. ułożyć]

etw der Größe nach ordnen

ułożyć coś według wielkości

alphabetisch ordnen

ułożyć alfabetycznie [lub w porządku alfabetycznym]

2. ordnen (in Ordnung bringen):

ordnen Gedanken

porządkować [dov. obl. u‑]

ordnen Haare

układać [dov. obl. ułożyć]

ordnen Finanzen

regulować [dov. obl. u‑]

etw neu ordnen

uporządkować coś na nowo

wohl geordnet

dobrze uporządkowany

in geordneten Verhältnissen leben

prowadzić uregulowany tryb życia

als Junggeselle führte er ein wenig geordnetes Leben

jako kawaler m. spol prowadził mało uporządkowane życie

II . ọrdnen [ˈɔrdnən] GLAG. povr. glag.

ordnen

formować [dov. obl. u‑] się

ordnen (Touristengruppe)

ustawiać [dov. obl. ustawić] się