Prevodi za „servitutem“ v slovarju nemško » poljski

I . servi̱e̱ren* [zɛr​ˈviːrən] GLAG. preh. glag.

[jdm] etw servieren

serwować [dov. obl. za‑] [komuś] coś

II . servi̱e̱ren* [zɛr​ˈviːrən] GLAG. nepreh. glag.

1. servieren (zum Essen):

servieren

podawać [dov. obl. podać] do stołu

2. servieren ŠPORT:

servieren (beim Tennis)

serwować [dov. obl. za‑]

servieren (im Fußball)

wystawiać [dov. obl. wystawić] piłkę

Serviẹtte <‑, ‑n> [zɛr​ˈvi̯ɛtə, zɛrvi​ˈɛtə] SAM. ž. spol

Serviette

serwetka ž. spol

Servilitä̱t <‑, brez mn. > SAM. ž. spol slabš. ur. jez.

Servilität

służalczość ž. spol

Servilität

serwilizm m. spol ur. jez.

Servi̱e̱rtochter <‑, ‑töchter> SAM. ž. spol švic.

Serviertochter → Serviererin

glej tudi Serviererin

Servi̱e̱rerin <‑, ‑nen> [zɛr​ˈviːrərɪn] SAM. ž. spol

Serviererin

kelnerka ž. spol

servi̱l [zɛr​ˈviːl] PRID. slabš. ur. jez.

servil

służalczy

servil

serwilistyczny ur. jez.

Service¹ <‑[s], ‑> [zɛr​ˈviːs] SAM. sr. spol (Geschirr)

Service

serwis m. spol

sẹrvus [ˈsɛrvʊs] MEDM. avstr., južnem.

servus

cześć

servus

serwus pog.