Prevodi za „stosowną“ v slovarju nemško » poljski

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. preh. glag.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

[po]pchnąć

stoßen (schubsen)

szturchnąć

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [dov. obl. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich daj. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen pog.

urazić kogoś

2. stoßen (stechen):

stoßen

zadać cios

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [dov. obl. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [dov. obl. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [dov. obl. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

stoßen

zmielić

stoßen

rozgniatać [dov. obl. rozgnieść]

stoßen

rozkruszać [dov. obl. rozkruszyć]

5. stoßen švic. (schieben):

stoßen

popychać

stoßen

pchać [dov. obl. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. nepreh. glag.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m. spol wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw tož. stoßen

przylegać do czegoś

an etw tož. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [dov. obl. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung tož. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [dov. obl. napotkać] na opór

7. stoßen +haben švic. (schieben, drücken):

stoßen

przesuwać [dov. obl. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] GLAG. povr. glag.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw daj. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw daj. stoßen

gorszyć [dov. obl. z‑] się czymś

stọcken [ˈʃtɔkən] GLAG. nepreh. glag.

1. stocken +haben:

stocken (stillstehen) (Gespräch)

urywać się

stocken (stillstehen) (Gespräch)

nie kleić się pog.

stocken (Verkehr)

zatrzymać się

stocken (Verhandlungen)

utknąć w martwym punkcie

mir stockt der Atem

zaparło mi dech

ins Stocken geraten

zatrzymać [lub urwać] się

2. stocken +haben (stammeln):

stocken

jąkać się

3. stocken +haben o sein južnem., avstr., švic.:

stocken (gerinnen)

krzepnąć [dov. obl. s‑]

stocken (Milch)

zsiadać [dov. obl. zsiąść] się

stocken (Eier)

ścinać [dov. obl. ściąć] się

4. stocken +haben:

stocken (Stockflecken bekommen)

pleśnieć [dov. obl. s‑]

stocken (Papier)

żółknąć [dov. obl. z‑ z‑]