Prevodi za „subordinativ“ v slovarju nemško » poljski

Insubordination <‑, ‑en> SAM. ž. spol ur. jez. (Ungehorsam)

Insubordination

niesubordynacja ž. spol ur. jez.

Insubordination kraftvoll bekämpfen

mocno zwalczać niesubordynację

No̱minativ <‑[e]s, ‑e> [ˈnoːminatiːf, nomina​ˈtiːf] SAM. m. spol LINGV.

Nominativ

mianownik m. spol

Koordinatio̱n <‑, ‑en> [koʔɔrdina​ˈtsi̯oːn] SAM. ž. spol ur. jez.

Koordination

koordynacja ž. spol

Koordina̱te <‑, ‑n> [koʔɔrdi​ˈnaːtə] SAM. ž. spol

1. Koordinate MATH:

Koordinate

współrzędna ž. spol

2. Koordinate meist mn. GEO:

Koordinate

współrzędne ž. spol mn.

Koordina̱tor(in) <‑s, ‑en; ‑, ‑nen> [koʔɔrdi​ˈnaːtoːɐ̯] SAM. m. spol(ž. spol)

Koordinator(in)

koordynator(ka) m. spol (ž. spol)

Ordinatio̱n <‑, ‑en> [ɔrdina​ˈtsi̯oːn] SAM. ž. spol

1. Ordination REL. (in evang. Kirche Einsetzung eines Pfarrers in sein Amt):

Ordination

ordynacja ž. spol

2. Ordination REL. (in kath. Kirche sakramentale Weihe eines Priesters):

Ordination

święcenia mn. kapłańskie

3. Ordination MED. (Verordnung):

Ordination

[za]ordynowanie sr. spol

Ordina̱te <‑, ‑n> [ɔrdi​ˈnaːtə] SAM. ž. spol MATH

Ordinate

rzędna ž. spol

I . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] PRID.

alternativ

alternatywny

II . alternati̱v [altɛrna​ˈtiːf] PRISL.

alternativ leben:

alternativ

alternatywnie

privativ PRID. PRAVO

privativ

brakujący

privativ

zabrany

privativ Schuldübernahme

przejęcie sr. spol długu [zwalniające]

Frikati̱v <‑s, ‑e> SAM. m. spol

Frikativ SAM. m. spol <‑[e]s, ‑e>:

Frikativ LINGV., LINGV.

spółgłoska ž. spol szczelinowa [lub frykatywna]

Frikativ LINGV., LINGV.

spirant m. spol

I . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] PRID. ur. jez.

lukrativ Job

lukratywny

lukrativ Geschäft

zyskowny

II . lukrati̱v [lukra​ˈtiːf] PRISL. ur. jez.

lukrativ sich darstellen:

lukrativ

lukratywnie

normati̱v [nɔrma​ˈtiːf] PRID. ur. jez.

normativ

normatywny form

normativer Schaden

szkoda ž. spol normatywna form

dekorati̱v [dekora​ˈtiːf] PRID.

dekorativ

dekoracyjny

Derivati̱v <‑s, ‑e> SAM. sr. spol

1. Derivativ LINGV. → Derivat

2. Derivativ PRAVO:

Derivativ

derywatywny

Derivativ

pochodny

Derivativer Anspruch

roszczenie sr. spol derywatywne

glej tudi Derivat

Deriva̱t <‑[e]s, ‑e> SAM. sr. spol

Derivat (LING) (a. CHEM)

derywat m. spol